هیجان پوپولیستی و مقایسه ظریف با مصدق
عضو گروهک ملی- مذهبی از تشبیه دکتر ظریف وزیر امور خارجه به محمد مصدق ابراز تعجب کرد.
به گزارش افکارنیوز ، «مرتضی-ک» که با افراطیون مدعی اصلاح طلبی نظیر حزب مشارکت در ارتباط بود، چند ماه پس از فتنه ۸۸ از کشور گریخت و به فرانسه رفت. وی ضمن تحلیلی خاطرنشان می کند: ظریف که بی گمان یکی از دیپلمات های برجسته جمهوری اسلامی محسوب می شود، از سوی برخی شهروندانی که چیزهایی از دکتر محمد مصدق شنیده و خوانده بودند، «مصدق زمانه» و «مصدق جدید» توصیف شد.
تا این جای کار هم شاید همه چیز «طبیعی» پیش رفته بود. این دست اغراق ها و ستایش ها، در تاریخ ما کم سابقه نبوده است. قصه از آن جا تأسف بار و قابل تأمل شد که برخی روزنامه نگاران و فعالان سیاسی نیز در موج این اغراق گویی و تمجید، اسیر شدند و به جای تلاش برای ارزیابی واقع بینانه توافق، و تحلیل دقیق و علمی و بی طرفانه در دام مصدق سازی پوپولیستی افتادند.
وی می افزاید: برخی روشنفکران که باید دغدغه بیان حقیقت و پیگیری آن را داشته باشند، در ورطه رویکردهای پوپولیستی افتادند. این گروه از روشنفکران از یاد بردند که محمد جواد ظریف، فقط یک مجری و کارگزار خوب و مسلط و کاربلد در حکومت برای تعقیب چشم انداز ترسیم شده است.
این فعال فتنه سبز با بیان اینکه ظریف و روحانی فاصله معناداری دارند، می افزاید: مصدق سازی پوپولیستی توسط برخی روشنفکران، چنان بر تنور هیجان عمومی می دمد و با آن همراه می شود که محصول آن در مراسم سخنرانی اخیر ظریف در دانشگاه تهران خودنمایی می کند. آن جا که دانشجویان شعار سر می دهند: «صل علی محمد، روح مصدق آمد» ! شعاری که در سال های اخیر حتی برای نزدیک ترین یاران و همراهان مصدق و رهروان دیرین نهضت ملی نیز سر داده نشد و معلوم نیست طراحان و سردهندگان شعار، چقدر به آنچه می گویند، و تبعات و لوازم آن، اشراف دارند.
این ها، همان وجه قابل تأمل و تأسف بار ماجراست؛ این که برخی روشنفکران رویکردهایی توده گرایانه در پیش گیرند، در موج احساسات و غلیان شور اجتماعی فروافتند، آن را- به هر انگیزه- بازتولید و تکثیر کنند و حقیقت را تحریف کنند. مصدق سازی پوپولیستی نه به سود ظریف و روحانی است، چرا که انتظاری زیادتر از بضاعت ایشان بر آنها تحمیل می کند؛ و نه به نفع جامعه امید بسته به دولت میانه گرای بنفش است، چرا که نسبت واقع بینانه ای میان توقع ایشان و محصول برقرار نمی کند، و در نهایت ناامیدی از بهبود و تغییر می زاید، و خشم یا انفعال می آفریند.
یادآور می شود محمد مصدق نخست وزیر لائیک در دوره نهضت ملی شدن نفت بود که اعتقادی به احکام اسلامی و اجرای آن نداشت. وی اعتماد شدیدی به آمریکایی ها داشت و همین امر باعث غفلت وی از هم داستانی آمریکا و انگلیس شد و به کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ انجامید. بنابر برخی روایت های تاریخی، مصدق عضو حلقه های فراماسونری بوده است. او از سلسله جنبان های جبهه ملی بود اما عجیب تر اینکه ۳ دهه بعد وقتی اسناد لانه جاسوسی آمریکا منتشر شد معلوم گردید برخی اعضای جبهه ملی با آمریکایی ها سر و سر دارند و در واقع با طراحان کودتای ۲۸ مرداد ۳۲، همکار و شریک شده اند.
تا این جای کار هم شاید همه چیز «طبیعی» پیش رفته بود. این دست اغراق ها و ستایش ها، در تاریخ ما کم سابقه نبوده است. قصه از آن جا تأسف بار و قابل تأمل شد که برخی روزنامه نگاران و فعالان سیاسی نیز در موج این اغراق گویی و تمجید، اسیر شدند و به جای تلاش برای ارزیابی واقع بینانه توافق، و تحلیل دقیق و علمی و بی طرفانه در دام مصدق سازی پوپولیستی افتادند.
وی می افزاید: برخی روشنفکران که باید دغدغه بیان حقیقت و پیگیری آن را داشته باشند، در ورطه رویکردهای پوپولیستی افتادند. این گروه از روشنفکران از یاد بردند که محمد جواد ظریف، فقط یک مجری و کارگزار خوب و مسلط و کاربلد در حکومت برای تعقیب چشم انداز ترسیم شده است.
این فعال فتنه سبز با بیان اینکه ظریف و روحانی فاصله معناداری دارند، می افزاید: مصدق سازی پوپولیستی توسط برخی روشنفکران، چنان بر تنور هیجان عمومی می دمد و با آن همراه می شود که محصول آن در مراسم سخنرانی اخیر ظریف در دانشگاه تهران خودنمایی می کند. آن جا که دانشجویان شعار سر می دهند: «صل علی محمد، روح مصدق آمد» ! شعاری که در سال های اخیر حتی برای نزدیک ترین یاران و همراهان مصدق و رهروان دیرین نهضت ملی نیز سر داده نشد و معلوم نیست طراحان و سردهندگان شعار، چقدر به آنچه می گویند، و تبعات و لوازم آن، اشراف دارند.
این ها، همان وجه قابل تأمل و تأسف بار ماجراست؛ این که برخی روشنفکران رویکردهایی توده گرایانه در پیش گیرند، در موج احساسات و غلیان شور اجتماعی فروافتند، آن را- به هر انگیزه- بازتولید و تکثیر کنند و حقیقت را تحریف کنند. مصدق سازی پوپولیستی نه به سود ظریف و روحانی است، چرا که انتظاری زیادتر از بضاعت ایشان بر آنها تحمیل می کند؛ و نه به نفع جامعه امید بسته به دولت میانه گرای بنفش است، چرا که نسبت واقع بینانه ای میان توقع ایشان و محصول برقرار نمی کند، و در نهایت ناامیدی از بهبود و تغییر می زاید، و خشم یا انفعال می آفریند.
یادآور می شود محمد مصدق نخست وزیر لائیک در دوره نهضت ملی شدن نفت بود که اعتقادی به احکام اسلامی و اجرای آن نداشت. وی اعتماد شدیدی به آمریکایی ها داشت و همین امر باعث غفلت وی از هم داستانی آمریکا و انگلیس شد و به کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ انجامید. بنابر برخی روایت های تاریخی، مصدق عضو حلقه های فراماسونری بوده است. او از سلسله جنبان های جبهه ملی بود اما عجیب تر اینکه ۳ دهه بعد وقتی اسناد لانه جاسوسی آمریکا منتشر شد معلوم گردید برخی اعضای جبهه ملی با آمریکایی ها سر و سر دارند و در واقع با طراحان کودتای ۲۸ مرداد ۳۲، همکار و شریک شده اند.
