بی بی سی: توافقی برای هیچ!
شبکه بی بی سی پس از چند هفته تبلیغات پر زرق و برق درباره بیانیه ژنو، اکنون می گوید «این توافق هیاهو برای هیچ است. »
به گزارش افکارنیوز ، شبکه بی بی سی در چند هفته پس از انتشار بیانیه ژنو تلاش کم سابقه و زاید الوصفی را به همراه برخی رسانه های جریان فتنه و شبه اصلاح طلب به کار بست تا بیانیه ژنو را تابوشکنی بزرگ، توافق بی سابقه در سه دهه گذشته و… معرفی کند اما اکنون می نویسد: توافق ژنو هیاهوی بسیار برای هیچ است.
یک عبارت دو بار در متن توافق تکرار شده است. هیچ موضوع و یا مفهوم دیگری در این سطح از اهمیت نبوده است که دو بار در متن سند تکرار شود. در عین حال، این مطلب هم در شروع (در مقدمه) و در پایان متن توافق به صورت روشن ذکر شده است.
در مقدمه توافق آمده است؛ «… این راه حل جامع به مثابه یک مجموعه منسجم خواهد بود که هیچ بخشی از آن مورد توافق قرار نمی گیرد مگر آنکه در تمامی بخش های آن توافق حاصل شود. » و در آخر توافق آمده است؛ «در خصوص گام نهایی و هر یک از گام های میانی، این اصل اساسی که تا در مورد همه چیز توافق نشود، در خصوص هیچ چیزی توافق حاصل نمی شود اعمال می شود. »
بهمن آقایی دیبا کارشناس بی بی سی ادامه می دهد: برای پی بردن به معنای این عبارت، من بیش از چهارصد معاهده، سند، متن مذاکراتی، اعلامیه و اسناد بین المللی مربوط به سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن را بررسی کردم. (هر کس می تواند عبارت مزبور را گوگل کند و بلافاصله همه این منابع را ملاحظه کند) .
در اسناد مزبور از این عبارت با عناوینی چون «اصل» ، «اصل حقوقی» ، «عبارت مقدس (مانترا) » ، «قاعده طلائی» و نظیر آن یاد شده است. ولی چیزی که مهم تر از این عناوین است، نحوه شرح و معنی کردن این عبارت در اسناد مورد بررسی است.
بی بی سی می افزاید: این اصل در بسیاری از موارد ناظر بر این است که متن یا توافق مربوطه یک مجموعه است و این بدان معنی است که نقض یا عدم اجرای هر قسمت باعث نقض یا ابطال همه سند است. سند مربوطه یک مجموعه یکپارچه یا منسجم است که نمی توان روی قسمت های جداگانه آن به صورت جداگانه انگشت گذاشت و به آن جداگانه استناد کرد.
بیرون آوردن هر قسمت از سند به معنی بی معنی شدن کل سند است. تا موقعی که توافق روی همه چیز صورت نگیرد، در هیچ موردی توافقی وجود ندارد. بر طبق اصل مربوط، همه توافقات در حالت اولیه و مقدماتی باقی می ماند تا زمانی که روی همه این مجموعه یا سند کلی توافقی حاصل شود.
هیچ توافقی درباره هیچ قسمتی حاصل نمی شود تا زمانی که همه طرفها راجع به کل قضیه مربوطه به نقطه رضایتبخش برای همه آنها برسند. این تحلیل در پایان خاطرنشان می کند: با توجه به این نکات، می توان نتیجه گرفت که آنچه در ژنو بین ایران و دول دیگر «توافق» شده است، چیزی نیست جز قراری برای ادامه مذاکرات درباره مطالبی که همه آنها برای توافق بعدی باز است.
یک عبارت دو بار در متن توافق تکرار شده است. هیچ موضوع و یا مفهوم دیگری در این سطح از اهمیت نبوده است که دو بار در متن سند تکرار شود. در عین حال، این مطلب هم در شروع (در مقدمه) و در پایان متن توافق به صورت روشن ذکر شده است.
در مقدمه توافق آمده است؛ «… این راه حل جامع به مثابه یک مجموعه منسجم خواهد بود که هیچ بخشی از آن مورد توافق قرار نمی گیرد مگر آنکه در تمامی بخش های آن توافق حاصل شود. » و در آخر توافق آمده است؛ «در خصوص گام نهایی و هر یک از گام های میانی، این اصل اساسی که تا در مورد همه چیز توافق نشود، در خصوص هیچ چیزی توافق حاصل نمی شود اعمال می شود. »
بهمن آقایی دیبا کارشناس بی بی سی ادامه می دهد: برای پی بردن به معنای این عبارت، من بیش از چهارصد معاهده، سند، متن مذاکراتی، اعلامیه و اسناد بین المللی مربوط به سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن را بررسی کردم. (هر کس می تواند عبارت مزبور را گوگل کند و بلافاصله همه این منابع را ملاحظه کند) .
در اسناد مزبور از این عبارت با عناوینی چون «اصل» ، «اصل حقوقی» ، «عبارت مقدس (مانترا) » ، «قاعده طلائی» و نظیر آن یاد شده است. ولی چیزی که مهم تر از این عناوین است، نحوه شرح و معنی کردن این عبارت در اسناد مورد بررسی است.
بی بی سی می افزاید: این اصل در بسیاری از موارد ناظر بر این است که متن یا توافق مربوطه یک مجموعه است و این بدان معنی است که نقض یا عدم اجرای هر قسمت باعث نقض یا ابطال همه سند است. سند مربوطه یک مجموعه یکپارچه یا منسجم است که نمی توان روی قسمت های جداگانه آن به صورت جداگانه انگشت گذاشت و به آن جداگانه استناد کرد.
بیرون آوردن هر قسمت از سند به معنی بی معنی شدن کل سند است. تا موقعی که توافق روی همه چیز صورت نگیرد، در هیچ موردی توافقی وجود ندارد. بر طبق اصل مربوط، همه توافقات در حالت اولیه و مقدماتی باقی می ماند تا زمانی که روی همه این مجموعه یا سند کلی توافقی حاصل شود.
هیچ توافقی درباره هیچ قسمتی حاصل نمی شود تا زمانی که همه طرفها راجع به کل قضیه مربوطه به نقطه رضایتبخش برای همه آنها برسند. این تحلیل در پایان خاطرنشان می کند: با توجه به این نکات، می توان نتیجه گرفت که آنچه در ژنو بین ایران و دول دیگر «توافق» شده است، چیزی نیست جز قراری برای ادامه مذاکرات درباره مطالبی که همه آنها برای توافق بعدی باز است.
