پیرمرد خوشبخت خرم‌آبادی در مخملکوه بذر محبت می‌کارد؛ 30 سال درختکاری و فعالیت فرهنگی در دامنه کوه+ تصاویر

به گزارش لرستان خبر، استان لرستان و شاید کل خرده اقلیم های ایران و جهان در حال سپری کردن حاد ترین تغییرات آب و هوایی در یک قرن اخیر هستند.

علاوه بر تغییرات آب و هوایی و گرم شدن زمین، کشور ایران و به ویژه استان لرستان در بیش از ده سال گذشته با پدیده نامطلوب آب و هوایی دیگری به نام ریزگرد روبرو بوده است که بر طبق نظر کارشناسان بیشتر چشمه های شکل گیری آن خارج از مرزهای جغرافیایی ایران و خارج از اراده حکومت و ملت ایران است.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی شهر خرم آباد مرکز استان لرستان جزء 20 شهر آلوده جهان در سال 89 بوده است که علت آن نه آلایندگی صنایع و نه دود خودروهاست بلکه ذرات بسیار ریز گرد و غباری است که در مسیر حرکت از استان های مرزی ذرات بزرگ گرد و غبار از آن جدا شده و ذرات ریز که بسیار خطرناک تر هستند، مهمان طبیعت و مردم مرکز لرستان است.

ریز گردها در سر راه خود تا رسیدن به شهر خرم آباد با مانع طبیعی به نام درختان بلوط روبرو هستند بر طبق آمار منابع طبیعی لرستان هر هکتار جنگل بلوط 68 تن گرد و غبار را جذب می کند که اگر چنین ساز و کار طبیعی وجود نداشت رتبه شهر خرم آباد در میزان آلودگی بسیار بدتر از وضعیت فعلی بود.

ساز کار طبیعی فیلترینگ گرد و غبار توسط درختان بلوط، بدونه ضرر برای این موجودات سبز نبوده و بر طبق نظر مدیریت حفاظت محیط زیست لرستان به علت مسدود شدن روزنه‌های تنفس و اختلال در فتوسنتز و غذا سازی برگ های درخت، ریزگردها به‌عنوان عامل اصلی نابودی نزدیک به ده ها هزار اصله درخت در لرستان شناخته شده اند.

موضوع نابودی این مقدار درخت بلوط بیش از پیش موضوع احیای درختکاری گونه های سازگار منطقه را مطرح می کند زیرا به طور قطعی میزان احیای جنگل ها به طور طبیعی بسیار کمتر از میزان نابودی آن با ریزگردهاست.

شهر خرم آباد در چند سال اخیر علاوه بر حمایت های کم و بیش مسئولان، گهگاهی شاهد حمایت سازمان های مردم نهاد و یا تلاش داوطلبانه شخص و اشخاص برای کاشت انواع گونه های درختان است، شاید حمایت های مردمی تا به حال داری اثر میدانی مهم نبوده اما در بعد الهام بخشی بسیار موثر بوده است.

یکی از افرادی که در زمینه درختکاری در شهر خرم آباد فعال است و توجه کوهنوردان و کوه پیمایان منطقه مخملکوه را در پگاه جمعه به خود جلب کرده پیرمرد 63 ساله ای است که در طبیعت اقدام به کاشت درخت می کند.

دامنه مخمل کوه پایگاه اصلی این فعال افتخاری محیط زیست خرم آباد است جای که نزدیک به 70 اصله درخت از انواع مختلف با دستان پر محبت وی قد علم کرده اند، بعد از صعود به کوه، قبل از آن که منطقه درختکاری شده توجه را به خود جلب کند این قامت خمیده و صورت مهربان پیر محیط زیست لرستان است که در دامنه مخملکوه جلوه گری می کند.

 بعد سلام و احوالپرسی با  فعال محیط زیست و درختکاری خرم آباد از او خواستم که خود را معرفی و در مورد فعالیتش توضیح دهد.

پیرمرد طبیعت دوست این چنین خود را معرفی می کند، مهدی خوشبخت بازنشسته آموزش و پرورش هستم که بر حسب روزگار خوشبخت نامیده شده ام دارای 63 سال سن و متولد شهر خرم آبادم و از نوجوانی عاشق محیط زیست و درختانم  و نزدیک به 30 سال است که در دامنه کوه ها و حاشیه رودخانه ها و دیگر جاهای طبیعت لرستان، به صورت افتخاری مشغول به کاشت انواع درخت هستم.

بلوط، زبان گنجشک، اقاقیا، چنار، زیتون تلخ، و توت از جمله انواع درختانی است که خوشبخت اقدام به کاشت آن ها کرده است و در 5 سال اخیر نیز در دامنه مخمل کوه نزدیک به 70 اصله درخت را کاشته است.

منطقه درخت کاری شده  در حالی میان دامنه مخمل کوه علم شده که چشمه دائمی در نزدیکی وجود ندارد و خوشبخت مجبور است برای آب دادن به آن ها گاهی تا چندین کیلومتر پیاده روی کند و از منطقه زندگی خود در مرکز خرم آباد تا دامنه مخملکوه آب را با بطری و با پای پیاده حمل کند، با وجود اینکه قسمتی از راه قابل پیمودن با ماشین است اما او پیاده روی از درب خانه تا قلب طبیعت را دوست دارد.

خوشبخت علاوه بر حمل آب به صورت دستی، ابتکارات جالبی برای آبیاری درختان در فصول گرم ابداع کرده است از جمله با ایجاد بانک بطری های خالی نوشابه و پر کردن آن ها با آب در فصول پرباران، در فصول کم آب از آن ها استفاده می کند.

 عشق خوشبخت به درختان مثال زدنی است، او می گوید بعضی شب ها با کابوس قطع درختان از خواب بیدار می شوم، به این جای کلام که می رسد ناخودآگاه قطره های مروارید مانند اشک، در چشمان پیرمرد حلقه می زند که ناشی از عشق بی مثالش به درختان است و با اشک و آه گریه از قطع درختان در نقاط مختلف لرستان شکوه می کند.

پیرمرد مهربان و طبیعت دوست با درختان کاشته شده خود صحبت می کند و می گوید، بعضی وقت ها که توان حمل آب ندارم با چند بطری آب سراغ درخت ها می آیم و شرح حال و ضعف بدنی خود را به آن ها متذکر می شوم و می گویم عزیزانم با همین چند قطره آب مدارا کنید چون توانی بیش از این ندارم و البته به نظر می رسد آن ها هم انتظار زیادی از من دیرسال ندارند.

قلوه سنگ های چیده شده  در منطقه علامت کاشت گونه ارزشمند بلوط توسط خوشبخت است که برای حفاظت بهتر توسط پیرمرد به این صورت علامت گذاری شده است وی معتقد است در سال اول کاشت بلوط باید در فصل گرم رطوبت آبی به نهال برسد تا بتواند در اولین تابستان عمر خود ادامه حیات دهد.

مخمل کوه دیگر اثری از درخت بلوط نیست و کاشت این گونه توسط جنگلبان افتخاری خرم آباد کاری در خور تقدیر است و نوید آن را می دهد که در صورت حمایت مردم و مسئولان، می توان و می شود جنگل بلوط را در منطقه احیا کرد به ویژه آن که این گونه بومی استان است و احتیاجی به آب دادن ندارد و در مقابل نوسانات اقلیمی نیز بسیار مقاوم است.

کار فرهنگی خوشبخت در مخمل کوه به درختکاری صرف ختم نمی شود و او برای تمام کوه پیمایان و کوهنوردان پگاه جمعه مخملکوه برنامه فرهنگی ویژه و بی نظیری دارد به این صورت که برگه هایی با مضمون احادیث، سخن بزرگان، شعر و نقاشی که مناسب همه گروه های سنی است میان جمعیت رهگذران پخش می کند که با استقبال مردم نیز روبرو می شود به ویژه آن که تمام برگه ها با دست خط خوشبخت نوشته و نقاشی شده است.

موضوعی که توجهم را جلب کرد این بود که بچه های زیادی در صبح مخملکوه دست در دست بزرگتر به استقبال پیر مهربان آمده بودند، پدر یکی از بچه ها می گفت، که فرزندم صبح های جمعه به عشق دیدن آقای خوشبخت مجبورم می کند که رنج صعود به دامنه مخملکوه را به جان بخرم تا برگه ای نقاشی شده از او بگیرید.

هر چند برگه های نوشته و نقاشی شده پیرمرد نشانی از خوشنویسی رضا عباسی و نقاشی فاخر کمال الملک ندارد اما جاذبه و کمند محبت خوشبخت و معنویت ساده سیاهه های وی فطرت پاک کودکان را جذب می کند آن هم در زمانه ای که دلبستگی کودک و نوجوان تبلت و بازی های کامپیوتری است.

پدر یکی از بچه ها می گوید از وقتی که در صبح های جمعه با فرزندم به عشق دیدن جناب خوشبخت به مخملکوه می آییم خود به خود همکار افتخاری ایشان شده ایم و کار حفاظت و آبیاری درختان موجود را انجام می دهیم و البته نزدیک به ده نفر دیگر جذب این کار شده اند و همپای پیرمرد فعالیت می کنند.

خوشبخت خرم آبادی می خواهد در مورد وصیت خود صحبت کند که بار دیگر و به آرامی سیلی از دانه های مروارید از چشمان وی بر گونه هایش جاری می شود و با همان حال می گوید به فرزندانم وصیت کرده ام که مرا در کنار درختان کاشته شده دفن کنند و بر این نظر پافشاری می کنم و امیدوارم بعد از مرگم از عزیزانم جدا نشوم.

جوانی به ما نزدیک می شود و از قضا دوست پیرمرد است و بعد از کمی خوش و بش و گرفتن برگه کاغذی حاوی شعر راه خود را در پیش می گیرد و درحال دور شدن سر را به عقب چرخاند و رو به من می گوید: اگر تمام مردم این عالم منشی چون این پیرمرد داشتند دوست داشتم هزاران سال عمر می کردم.

بزرگی می گفت، حیات به طول آن نیست بلکه به عرض آن است و تا می توان باید عرض زندگی را کیفیت بخشید و چه سودی دارد که 100 سال عمر کنی اما فایده ای برای کسی نداشته باشی و یا قدمی در راه خدا بر نداری، پیرمرد خوشبخت خرم آبادی از آن دسته انسان هاست که طول و عرض زندگیش همچون باغ درختانش آباد است الگویی ساده اما غنی از انسانیت و محبت است و در آخر امید آن که ردپایی از مشی و شیوه زندگی خوشبخت در حیات ما نیز ساری و جاری شود.

انتهای پیام/