بشارت بی واسطه امام حسین(ع) به شهید لرستانی مدافع حرم/ رازی که در وصیت نامه علی امرایی فاش شد

به گزارش لرستان خبر، مدتی است که معبر باریک شهادت به آرامی در حال تبدیل شدن به یک راه آشکار و تعریف شده است. راهی که با فطرت تشیع عجین شده و آن دفاع از حریم «حرم آل الله» است و طی طریق در این مسیر تنها به کمی حصول معرفت و مقداری بصیرت نیاز دارد.

شهدای مدافع حرم، آخرین و به روزترین محصول انقلاب امام خمینی(ره) و فرزندان پیر جماران و پیشکشی به محضر اهل بیت مظلوم پیامبر(ص) است باشد که ما نیز از ادامه دهندگان راه این قافله عشق باشیم.

علی امرایی شهید لرستانی مدافع حرم یکی از جوانان سرزمین لاله های واژگون است که توانست در آشفته بازار آخرالزمانی دنیا، با عشق به اهل بیت(ع) ردای سرخ شهادت را بر تن کند.

غلام رضا امرایی پدر شهید علی امرایی در گفت و گو با لرستان خبر در این باره می گوید: فرزند من علی، عاشق امام حسین(ع) بود عاشق ولایت بود عاشق حرمین شریفین بود و در این راه یک لحظه سر از پا نمی شناخت.علی کسی بود که در داخل مملکت برای صیانت از ارزش های انقلاب اسلامی آرام و قرار نداشت و هر جا که امام خامنه ای امری را می فرمودند در جهت بر آورده کردن خواسته حضرت آقا تلاش می کردند و به طور کلی دربست در اختیار ولایت بود و علاوه بر آن علاقه وافر و شدیدی به حرمین شریف حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س) داشت.

وی با اشاره به ویژگی های شخصیتی شهید مدافع حرم ادامه می دهد و می گوید: علی از نظر اخلاقی هم خیلی اخلاقش خوب بود به پدر و مادر احترام می گذاشت و به ویژه مادرشان و البته به خواهران و به طور کلی احترام برای بزرگترها قائل بود. فرزندم یک خصوصیت خوب دیگه ای که داشتند این بود که آدم دنیا دوست یا به قول خودش مال این دنیا نبود و این را می شود از دست خیر و بخشنده او متوجه شویم و تازه ما بعد از شهادت ایشان متوجه شدیم که چه قدر کمک حال فقرا بوده است که برای نمونه بعد از شهادت علی، از کمیته امداد و جاهای دیگه که لزومی ندارد اسمشان را بیاوریم آمدند و می گفتند که این شهید چه کمک هایی به فقرا و نیازمندان کرده است و همه این مسائل دور از چشم دیگران و به صورت مخفیانه بوده است.

پدر شهید برای اینکه ما را بیشتر با روحیه و ویژگی های شخصیتی شهید علی امرایی آشنا کند شروع به خواندن وصیت نامه فرزند عزیرتر از جانش می کند.

در لابلای خواندن «صحیفه سوزناک فرزند» پدر دلتنگ یاد و نام علی می شود بی اختیار صدای گرم و محبت آمیزش قطع و فریاد سکوت برای لحظاتی حکم فرمایی می کند. در فرازی از وصیت نامه از بشارتی  صحبت می شود که  امام حسین(ع) آن را به شهید مدافع حرم داده است

قرائت فرازهایی از وصیت نامه توسط غلام رضا امرایی پدر شهید مدافع حرم

بسم اللله الرحمن الرحیم

«السلام علیک یا اباعدالله»

زمانی که این نوشته را می خوانید من در جمع شما نیستم اگر به شهادت رسیدم به آرزوی دیرینه ام رسیده ام. من راضی نیستم که کسی در مراسم دفن من گریه و زاری کند چون مرگ در راه خدا هیچ گریه ای ندارد بلکه شادی دارد اشک نریزید چون در آخر خدا مرا خرید و جانم را در راه اهل بیت(ع) دادم و عاقبت به خیری که تمام اهل دل به دنبال آن هستند نصیبم شد.

نمی دانم چرا به دلم افتاده که از این سفر سالم برنمی گردم و دلم برای حرم حضرت رقیه(س) و حضرت زینب(س) خیلی تنگ است و بیشتر از آن دلتنگ حرم اربابم ولی الان دیوانه حرمین شریف دمشق شده ام. به این سفر می روم چون نیاز است الان در آنجا باشم به خاطر آرامش دل حضرت زهرا(ص) و امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) و امام حسن(ع) و حضرت عباس (ع) به سوریه رفتم  تا به حضرت زینب(س) ثابت کنم که «کلنا عباسک یا زینب»

حمد و سپاس پروردگار هر دو عالم و سجده شکر به درگاهش که مدیون حسین بن علی (ع) هستم و تمام زندگیم را از از او دارم چون خواست تا این گونه او را زیارت کنم، همانند خوابی که دیدم که امام حسین(ع) از ضریح بیرون آمد و گفت تو هم مال این دنیا نیستی و در آخر هم من روسیاه را خرید پس گریه و زاری معنا ندارد چون به وصال عشقم رسیدم.

پدر و مادر عزیزم با اینکه در راه خدا و اهل بیت(ع) کشته شدم بازهم مثل همیشه به دعای خیر شما نیاز دارم مرا از دعای خیر خود محروم نفرمایید و یک خواهش دیگر دارم، می دانم سخت است ولی به خاطر من که آرزویم است اگر در توان بود عمل کنید؛ حال که در این راه جان باخته ام می خواهم جلوی درب ورودی حرم حضرت زینب(س) یا حضرت رقیه(س)  به خاک سپرده و دفن شوم و این آخرین درخواست من از شما پدر و مادر عزیزم است که اگر این اتفاق افتاد با این امر مخالفت نکنید چون عمری است که که آرزویم خاک کف پای زائران حسین(ع) است و خود این مقام که خاک پای زائران حضرت زینب(س) و حضرت رقیه(س)، آرزوی بزرگان است و اگر چاره داشتم و می شد می گفتم بدنم را دو قطعه کنید و نیمی از آن را در حرم حضرت زینب(س) و نیمی را در حرم حضرت رقیه(س) دفن کنید و این آخرین خواهش من در دنیا از شماست.

سعی کنید روضه حضرت زهرا (س) را هر ساله و طبق سال های قبل بگیرید و نگذارید چراغ این خانه خاموش شود زیرا برکت زندگی و خانه است.

انتهای پیام/