انسان باید همواره به این نکته توجه داشته باشد که خداوند در هر حالی شاهد و ناظر اعمال و کارهای او است.

به گزارش لرستان خبر،انسان باید همواره به این نکته توجه داشته باشد که خداوند در هر حالی شاهد و ناظر اعمال و کارهای او است. اگر انسان متوجه باشد که خداوند همه‌جا وجود دارد و در هر حالی اورا می­ بیند، گناه نمی­کند و دائماً مراقب کارهای خودش است. حضرت امام خمینی می­ فرمودند: عالم محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید.[1]

 

 

 روایت شده که مردی خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت: می­خواهم گناه نکنم ولی نمی­توانم، مرا موعظه‌ای کن (تا مانع صدور گناه از من شود). امام فرمود: پنج کار انجام بده و بعد از آن، هرچه خواستی گناه کن .

1. روزی خدا را نخور و بعد هرچه خواستی گناه کن. «فاوّلُ ذلک: لا تَأکُل رزقَ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»

2.  از ولایت خدا خارج شو و سپس هرچه خواستی گناه کن. «والثانی: اُخرُج مِن ولایهِ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»

3. جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و بعد هرچه خواستی گناه کن. «والثالث: اُطلُب موضِعاً لایَراکَ واذنِب ما شِئتَ.»

4. آنگاه که ملک‌الموت برای قبض روح تو آمد، اگر می­توانی او را از خود دور کن و از دستش نجات پیدا کن، برو و هرچه می­خواهی گناه کن. «والرّابع: اذا جاءَ مَلکُ الموتِ لِیَقبِضَ روحَکَ

فَادفَعهُ عن نفسِکَ واذنِب ما شِئتَ.»

5. وقتی مأمور جهنّم خواست تو را وارد جهنّم کند اگر می­توانی داخل نشو و هر چه می­خواهی گناه کن. «والخَامس: إذا أدخلکَ مالک فی النّارِ فلا تَدخل فی النّارِ واذنِب ما شِئتَ.»[2]

انسانی که خود را در محضر الهی می ­بیند، نه تنها مرتکب گناه نمی‌شود، بلکه چنین انسانی، اندیشه و فکر گناه را نیز در ذهن خود نمی­ پروراند؛ چراکه در روایات وارد شده، کسی که اندیشه گناه بکند، کم‌کم به گناه کشیده می­شود. فکر گناه، دل را تیره کرده و پاکی و صفای آن را از بین می­برد. اسلام در صدد این است که منشأ گناه را از بین ببرد و آن اندیشه و فکر گناه است.

 

تو بد سِگالی و نیکی طلب کنی، هیهات!  زخیر، خیر تراوش نماید از شر، شر[3]

بنابراین اگر انسان خود را در محضر الهی ببیند نه تنها مرتکب گناه نمی­شود؛ بلکه اندیشه و فکر گناه را هم به‌خود راه نمی­ دهد.

 

پی نوشت:

[1]. موسوی خمینی، امام روح‌الله؛ صحیفه نور، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی(تهیه و جمع‌آوری)، انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، 1362، جلد 13، ص234.

[2]. جوادی آملی، عبدالله؛ حماسه و عرفان، قم، اسراء، 1377، ص252، به‌نقل از: بحار الانوار، ج75، ص126.

[3]. رسولی محلاتی، سید هاشم؛ کیفر گناه، تهران، انتشارات کتابخانه صدر، چاپ دهم، 1368 ، ص11.


منبع:جام نیوز

انتهای پیام/

در کانال تلگرام لرستان خبر عضو شوید

نظرات