حقیقی؛
تا نیم فصل بیشتر میهمان پرسپولیس نخواهم بود
دروازه بان پرسپولیس از نیمکت نشینی های تکراری اش دلخور است و می گوید که نیم فصل از این تیم می رود.
به گزارش افکارنیوز ، قرمزپوشان خوش و خندان در حال گذر از تونل ورزشگاه هستند و در آن تاریکی شب، فقط ناراحتی و رفتار خشن علیرضا حقیقی است که توی ذوق می زند. او را می بینیم که پشت سر بهزاد غلامپور به محوطه بیرونی تونل آزادی رسیده و با صدایی بلند، پدرش را صدا می زند و حتی اجازه نمی دهد صحبت های او با یکی از عکاسان تمام شود: «ول کن دیگه! بیا بریم، حوصله ندارم. »
این جملات در حالی که حقیقی به سمت پژو ۲۰۶ نقره ای پدرش در حرکت بود، با درخواست چند هوادار قطع شد و واکنش این دروازه بان به هوادارانش هم با همان لحن خشن تکرار شد: «زود باشید! کار دارم باید بروم. »
و موقع رفتن، با عصبانیت کیف ورزشی اش را به سمت صندلی عقب ماشین پرتاب می کند و در ماشین را چنان محکم می بندد که تعجب غلامپور و چند پرسپولیسی دیگر متعجب نگاهش می کنند.
این داستان کوتاه، اتفاق هایی را حکایت می کند که بعد از سوت پایان پرسپولیس- فجر از سر گذراندیم. ناراحتی حقیقی هم شاید از این بوده که با درخشش نیلسون باید روزهای بیشتری را روی نیمکت بنشیند.
هر چند که پدر این دروازه بان کل داستان را ساختگی می داند و این طور به آن واکنش نشان می دهد: «آن شب بعد از بازی پرسپولیس ما می خواستیم، جایی برویم که من به علیرضا گفتم پسرم عجله کن و زودتر بیا که او هم گفت بگذار ساکم را بردارم. اتفاقا من برای خروج از ورزشگاه عجله داشتم نه علیرضا. او عاشق پرسپولیس است. آن وقت از برد تیم ناراحت باشد؟ اینها حرف های آدم های مریض است. »
خود حقیقی اما سکوت اختیار کرده و دیگر حتی مثل قبل، رقیب برزیلی اش را زیر سوال نمی برد. تنها چیزی که درباره اش حرف می زند، همین نیمکت نشینی های تکراری است.
او می گوید: «هر روز با انگیزه تمرین می کنم و منتظر کوچک ترین فرصت هستم تا خودم را نشان بدهم. طبیعی است که به خاطر نیمکت نشینی ناراحت باشم اما چاره ای نیست و باید صبوری کنم تا زمان همه چیز را درست کند. آدمی هم نیستم که دعا کنم رقیبم مصدوم یا محروم شود و یا گل بخورد. تنها کاری که از دستم برمی آید صبر و تحمل است. »
وی در ادامه تاکید می کند: «مهم ترین دلیل جدایی من از روبین کازان، فیکس شدن در پرسپولیس و حضور در تیم ملی بود که متاسفانه اشتباه می کردم و در حال حاضر کاری هم از دستم برنمی آید. وقتی دایی ۱۱ بازیکن فیکس تیم را مشخص می کند من که نمی توانم سر خود لخت شوم و کنار نیلسون درون دروازه بایستم! یا لیست کی روش در اختیار من نیست که اسم خودم را در آن بنویسم. »
حقیقی همچنان امیدوار است: «البته امیدم را از دست نداده ام و مطمئن باشید برای ایستادن در دروازه تیم ملی هر سختی را تحمل می کنم. بعد از خدا همه چیز دست خودم است و باید به هدفم برسم. از کاسیاس که دیگر بزرگتر نیستم! کاپیتان تیم ملی اسپانیا است اما در رئال مادرید روی نیمکت می نشیند. من هم فقط باید خوب تمرین کنم و یک زندگی حرفه ای داشته باشم تا به اهدافم برسم. »
علیرضا حقیقی در بازگشت به پرسپولیس، قراردادش را با روبین کازان فسخ کرد اما حالا که فیکس بودنش در حد یک رویا باقی مانده، دوباره هوای نیمکت نشینی در اروپا به سرش زده و می گوید که تا نیم فصل بیشتر میهمان پرسپولیس نخواهد بود: «من با روبین کازان قرارداد دارم و باید برگردم. حضورم در پرسپولیس قرضی و مقطعی است. هر ۱۰ روز یکبار با مسئولان تیم روسی در ارتباطم و بعد از پایان قراردادم با پرسپولیس باید در تمرین روبین کازان حاضر شوم. دست خودم نیست که بخواهم بمانم. با روبین کازان قرارداد دارم و باید برگردم. »
این جملات در حالی که حقیقی به سمت پژو ۲۰۶ نقره ای پدرش در حرکت بود، با درخواست چند هوادار قطع شد و واکنش این دروازه بان به هوادارانش هم با همان لحن خشن تکرار شد: «زود باشید! کار دارم باید بروم. »
و موقع رفتن، با عصبانیت کیف ورزشی اش را به سمت صندلی عقب ماشین پرتاب می کند و در ماشین را چنان محکم می بندد که تعجب غلامپور و چند پرسپولیسی دیگر متعجب نگاهش می کنند.
این داستان کوتاه، اتفاق هایی را حکایت می کند که بعد از سوت پایان پرسپولیس- فجر از سر گذراندیم. ناراحتی حقیقی هم شاید از این بوده که با درخشش نیلسون باید روزهای بیشتری را روی نیمکت بنشیند.
هر چند که پدر این دروازه بان کل داستان را ساختگی می داند و این طور به آن واکنش نشان می دهد: «آن شب بعد از بازی پرسپولیس ما می خواستیم، جایی برویم که من به علیرضا گفتم پسرم عجله کن و زودتر بیا که او هم گفت بگذار ساکم را بردارم. اتفاقا من برای خروج از ورزشگاه عجله داشتم نه علیرضا. او عاشق پرسپولیس است. آن وقت از برد تیم ناراحت باشد؟ اینها حرف های آدم های مریض است. »
خود حقیقی اما سکوت اختیار کرده و دیگر حتی مثل قبل، رقیب برزیلی اش را زیر سوال نمی برد. تنها چیزی که درباره اش حرف می زند، همین نیمکت نشینی های تکراری است.
او می گوید: «هر روز با انگیزه تمرین می کنم و منتظر کوچک ترین فرصت هستم تا خودم را نشان بدهم. طبیعی است که به خاطر نیمکت نشینی ناراحت باشم اما چاره ای نیست و باید صبوری کنم تا زمان همه چیز را درست کند. آدمی هم نیستم که دعا کنم رقیبم مصدوم یا محروم شود و یا گل بخورد. تنها کاری که از دستم برمی آید صبر و تحمل است. »
وی در ادامه تاکید می کند: «مهم ترین دلیل جدایی من از روبین کازان، فیکس شدن در پرسپولیس و حضور در تیم ملی بود که متاسفانه اشتباه می کردم و در حال حاضر کاری هم از دستم برنمی آید. وقتی دایی ۱۱ بازیکن فیکس تیم را مشخص می کند من که نمی توانم سر خود لخت شوم و کنار نیلسون درون دروازه بایستم! یا لیست کی روش در اختیار من نیست که اسم خودم را در آن بنویسم. »
حقیقی همچنان امیدوار است: «البته امیدم را از دست نداده ام و مطمئن باشید برای ایستادن در دروازه تیم ملی هر سختی را تحمل می کنم. بعد از خدا همه چیز دست خودم است و باید به هدفم برسم. از کاسیاس که دیگر بزرگتر نیستم! کاپیتان تیم ملی اسپانیا است اما در رئال مادرید روی نیمکت می نشیند. من هم فقط باید خوب تمرین کنم و یک زندگی حرفه ای داشته باشم تا به اهدافم برسم. »
علیرضا حقیقی در بازگشت به پرسپولیس، قراردادش را با روبین کازان فسخ کرد اما حالا که فیکس بودنش در حد یک رویا باقی مانده، دوباره هوای نیمکت نشینی در اروپا به سرش زده و می گوید که تا نیم فصل بیشتر میهمان پرسپولیس نخواهد بود: «من با روبین کازان قرارداد دارم و باید برگردم. حضورم در پرسپولیس قرضی و مقطعی است. هر ۱۰ روز یکبار با مسئولان تیم روسی در ارتباطم و بعد از پایان قراردادم با پرسپولیس باید در تمرین روبین کازان حاضر شوم. دست خودم نیست که بخواهم بمانم. با روبین کازان قرارداد دارم و باید برگردم. »
