بلژیک مدعی خطرناک فتح برزیل
کشور کوچکی که تا چند سال قبل به خاطر شکلات، زنان تنیسور، ژان کلود فن دام و تن تن شناخته می شد، حالا با ستاره های جوان فوتبالش مورد توجه است
به گزارش افکارنیوز ، کشور کوچکی که تا چند سال قبل به خاطر شکلات، زنان تنیسور، ژان کلود فن دام و تن تن شناخته می شد، حالا با ستاره های جوان فوتبالش مورد توجه است
هنوز مرحله مقدماتی جام جهانی به پایان نرسیده و صحبت از مدعیان قهرمانی در رقابت هایی که ۹ ماه دیگر برگزار خواهد شد، شاید خیلی زود باشد اما اگر مدعیان سنتی را کنار بگذاریم، یک قدرت نوظهور در جام خواهد بود که اصلا نباید آن را دست کم گرفت. بلژیک که امشب صعودش را به جام جهانی قطعی کرد، می تواند پدیده برزیل ۲۰۱۴ و حتی یکی از ۵ مدعی جدی قهرمانی باشد.
شاید بتواند بلژیک فعلی را با بوروسیا دورتموند مقایسه کرد. برای سال ها خیلی از فوتبال دوستان حتی نام یک ستاره از فوتبال بلژیک را هم نمی دانستند. در واقع برای سال ها معروف ترین فوتبالیست بلژیکی بازیکنی بود که نه به خاطر درخشش در میدان، که به خاطر یک دعوای حقوقی و ایجاد یک قانون جدید فوتبال، به شهرت رسیده بود: ژان مارک بوسمن. اما اکنون بسیاری از باشگاه های بزرگ و سرشناس اروپایی، حداقل یک بازیکن بلژیکی را در ترکیب اصلی دارند.
تیبو کورتوا، دروازه بان چلسی که این فصل برای سومین سال پیاپی به طور قرضی برای اتلتیکو مادرید بازی می کند، را بسیاری یکی از بهترین دروازه بان های دنیا می دانند. ونسان کمپانی، کاپیتان منچسترسیتی، یکی از بهترین مدافعان میانی دنیاست. یان فرتونگن در تاتنهام خود را به عنوان یکی از بهترین مدافعان فوتبال اروپا معرفی کرد، به طوری که باشگاه بارسا در همین تابستان گذشته به دنبال به خدمت گرفتن او بود. درخشش روملو لوکاکو در رقابت های این فصل در اورتون باعث شد تا تصمیم ژوزه مورینیو برای قرض دادن او، احمقانه به نظر برسد. ادن آزارد در اولین فصل حضورش در لیگ برتر به اندازه ای خوب کار کرد که یکی از نامزدهای عنوان بهترین بازیکن فصل رقابت ها شد. دنیل فن بویتن در ۳۵ سالگی، هفتمین فصل حضورش در بایرن مونیخ را سپری می کند. کریستین بنتکه که یکی از بهترین مهاجمان جوان لیگ برتر است. مارونه فلینی و سیمون مینوله بزرگترین خرید های منچستریونایتد و لیورپول در تابستان بودند و توماس فرمائلن، کاپیتان اول آرسنال است.
و این لیست همچنان ادامه دارد؛ موسی دمبله و ناصر شادلی در تاتنهام موثر کار کرده اند. اکسل ویتسل ستاره زنیت سن پترزبورگ است. استفن دفور در پورتو نامی برای خود دست و پا کرد. دریس مرتنز یکی از ستاره های جدید ناپولی است. کوین ده بروین یکی دیگر از ستاره های آینده دار چلسی است. ردیا ناینگولان، ستاره کالیاری، بازیکنی است که باشگاه های بزرگ به دنبال به خدمت گرفتنش هستند اما حضور ستاره های پرتعداد، مانع از رسیدن او به تیم ملی بلژیک شده است.
کشور کوچکی که تا چند سال قبل به خاطر شکلات، زنان تنیسور، ژان کلود فن دام و تن تن شناخته می شد، حالا با ستاره های جوان فوتبالش مورد توجه است؛ فوتبال ستاره سازی که شاید در حال حاضر تنها فوتبال اسپانیا و آلمان از نظر داشتن بازیکنان جوان آینده دار از آن برتر باشد.
اما مشکل اصلی بلژیک این است که آنها در سطح بین المللی از تجربه بالایی برخوردار نیستند. آنها آخرین بار در سال ۲۰۰۲ به جام جهانی راه پیدا کردند و پس از آن در همه تورنمنت های بزرگ غایب بودند.
در تیمی که در کره و ژاپن به میدان رفته بود، ۱۵ بازی در لیگ بلژیک حضور داشتند و تنها ۸ بازیکن در لیگ های خارجی بازی می کردند (فن بویتن در مارسی، گرت ده ولیگر در ویلم هلند، بارت گور در هرتا برلین، اریک دفلاندر در لیون، برانکو استروپار در دربی کانتی، نیکو فن کرچوون، مارک ویلموتس و اسون فرمانت، هر سه در شالکه)
تقریبا به جز لیون و مارسی، سایر تیم هایی که بازیکنان بلژیکی در آن بازی می کردند، تیم های بزرگی نبودند. مثلا شالکه در فصل پیش از جام جهانی ۲۰۰۲ در بوندس لیگا پنجم شده بود.
در آن رقابت ها، امیدهای بلژیک با شکست ۲-۰ در مرحله یک هشتم نهایی مقابل برزیل، قهرمان آن جام، به پایان رسید. اما در رقابت هایی که سال آینده در برزیل برگزار می شود، انتظار بیشتری از بلژیکی ها می رود. در نظرسنجی هایی که به تازگی شده، بلژیک بعد از برزیل، اسپانیا، آرژانتین و آلمان، پنجمین شانس قهرمانی است.
البته بعضی ها هم معتقدند عیار بلژیک در رقابت های مقدماتی به خوبی محک نخورده است. از سوی دیگر، بعضی از نتایج این تیم هم حکایت از عدم بلوغ آنهاست. تساوی خانگی مقابل کرواسی، تنها تیم بزرگی که آنها در دور مقدماتی با آن همگروه بودند، تساوی خانگی مقابل فرانسه و شکست مقابل انگلیس در دیدارهای دوستانه، از دلایلی که منتقدان علیه بلژیک به آن استناد می کنند. هرچند پیروزی ۴-۲ مقابل هلند، همسایه قدرتمندی که بلژیک همیشه زیر سایه آن قرار داشته، اعتماد به نفس بلژیکی ها را به شدت افزایش داده است.
برای اینکه مشخص شود کدام یک از این قضاوت ها در مورد تیم مارک ویلموتس و نسل طلایی فوتبال بلژیک درست است، باید صبر کرد. در اینکه بلژیک یکی از پرستاره ترین تیم های جام جهانی خواهد بود، تردیدی نیست اما آنها ابتدا باید قدرت شان را در مقابل بهترین تیم های دنیا نشان بدهند؛ درخششی که برای دیدن آن باید منتظر تابستان آینده باشیم.
هنوز مرحله مقدماتی جام جهانی به پایان نرسیده و صحبت از مدعیان قهرمانی در رقابت هایی که ۹ ماه دیگر برگزار خواهد شد، شاید خیلی زود باشد اما اگر مدعیان سنتی را کنار بگذاریم، یک قدرت نوظهور در جام خواهد بود که اصلا نباید آن را دست کم گرفت. بلژیک که امشب صعودش را به جام جهانی قطعی کرد، می تواند پدیده برزیل ۲۰۱۴ و حتی یکی از ۵ مدعی جدی قهرمانی باشد.
شاید بتواند بلژیک فعلی را با بوروسیا دورتموند مقایسه کرد. برای سال ها خیلی از فوتبال دوستان حتی نام یک ستاره از فوتبال بلژیک را هم نمی دانستند. در واقع برای سال ها معروف ترین فوتبالیست بلژیکی بازیکنی بود که نه به خاطر درخشش در میدان، که به خاطر یک دعوای حقوقی و ایجاد یک قانون جدید فوتبال، به شهرت رسیده بود: ژان مارک بوسمن. اما اکنون بسیاری از باشگاه های بزرگ و سرشناس اروپایی، حداقل یک بازیکن بلژیکی را در ترکیب اصلی دارند.
تیبو کورتوا، دروازه بان چلسی که این فصل برای سومین سال پیاپی به طور قرضی برای اتلتیکو مادرید بازی می کند، را بسیاری یکی از بهترین دروازه بان های دنیا می دانند. ونسان کمپانی، کاپیتان منچسترسیتی، یکی از بهترین مدافعان میانی دنیاست. یان فرتونگن در تاتنهام خود را به عنوان یکی از بهترین مدافعان فوتبال اروپا معرفی کرد، به طوری که باشگاه بارسا در همین تابستان گذشته به دنبال به خدمت گرفتن او بود. درخشش روملو لوکاکو در رقابت های این فصل در اورتون باعث شد تا تصمیم ژوزه مورینیو برای قرض دادن او، احمقانه به نظر برسد. ادن آزارد در اولین فصل حضورش در لیگ برتر به اندازه ای خوب کار کرد که یکی از نامزدهای عنوان بهترین بازیکن فصل رقابت ها شد. دنیل فن بویتن در ۳۵ سالگی، هفتمین فصل حضورش در بایرن مونیخ را سپری می کند. کریستین بنتکه که یکی از بهترین مهاجمان جوان لیگ برتر است. مارونه فلینی و سیمون مینوله بزرگترین خرید های منچستریونایتد و لیورپول در تابستان بودند و توماس فرمائلن، کاپیتان اول آرسنال است.
و این لیست همچنان ادامه دارد؛ موسی دمبله و ناصر شادلی در تاتنهام موثر کار کرده اند. اکسل ویتسل ستاره زنیت سن پترزبورگ است. استفن دفور در پورتو نامی برای خود دست و پا کرد. دریس مرتنز یکی از ستاره های جدید ناپولی است. کوین ده بروین یکی دیگر از ستاره های آینده دار چلسی است. ردیا ناینگولان، ستاره کالیاری، بازیکنی است که باشگاه های بزرگ به دنبال به خدمت گرفتنش هستند اما حضور ستاره های پرتعداد، مانع از رسیدن او به تیم ملی بلژیک شده است.
کشور کوچکی که تا چند سال قبل به خاطر شکلات، زنان تنیسور، ژان کلود فن دام و تن تن شناخته می شد، حالا با ستاره های جوان فوتبالش مورد توجه است؛ فوتبال ستاره سازی که شاید در حال حاضر تنها فوتبال اسپانیا و آلمان از نظر داشتن بازیکنان جوان آینده دار از آن برتر باشد.
اما مشکل اصلی بلژیک این است که آنها در سطح بین المللی از تجربه بالایی برخوردار نیستند. آنها آخرین بار در سال ۲۰۰۲ به جام جهانی راه پیدا کردند و پس از آن در همه تورنمنت های بزرگ غایب بودند.
در تیمی که در کره و ژاپن به میدان رفته بود، ۱۵ بازی در لیگ بلژیک حضور داشتند و تنها ۸ بازیکن در لیگ های خارجی بازی می کردند (فن بویتن در مارسی، گرت ده ولیگر در ویلم هلند، بارت گور در هرتا برلین، اریک دفلاندر در لیون، برانکو استروپار در دربی کانتی، نیکو فن کرچوون، مارک ویلموتس و اسون فرمانت، هر سه در شالکه)
تقریبا به جز لیون و مارسی، سایر تیم هایی که بازیکنان بلژیکی در آن بازی می کردند، تیم های بزرگی نبودند. مثلا شالکه در فصل پیش از جام جهانی ۲۰۰۲ در بوندس لیگا پنجم شده بود.
در آن رقابت ها، امیدهای بلژیک با شکست ۲-۰ در مرحله یک هشتم نهایی مقابل برزیل، قهرمان آن جام، به پایان رسید. اما در رقابت هایی که سال آینده در برزیل برگزار می شود، انتظار بیشتری از بلژیکی ها می رود. در نظرسنجی هایی که به تازگی شده، بلژیک بعد از برزیل، اسپانیا، آرژانتین و آلمان، پنجمین شانس قهرمانی است.
البته بعضی ها هم معتقدند عیار بلژیک در رقابت های مقدماتی به خوبی محک نخورده است. از سوی دیگر، بعضی از نتایج این تیم هم حکایت از عدم بلوغ آنهاست. تساوی خانگی مقابل کرواسی، تنها تیم بزرگی که آنها در دور مقدماتی با آن همگروه بودند، تساوی خانگی مقابل فرانسه و شکست مقابل انگلیس در دیدارهای دوستانه، از دلایلی که منتقدان علیه بلژیک به آن استناد می کنند. هرچند پیروزی ۴-۲ مقابل هلند، همسایه قدرتمندی که بلژیک همیشه زیر سایه آن قرار داشته، اعتماد به نفس بلژیکی ها را به شدت افزایش داده است.
برای اینکه مشخص شود کدام یک از این قضاوت ها در مورد تیم مارک ویلموتس و نسل طلایی فوتبال بلژیک درست است، باید صبر کرد. در اینکه بلژیک یکی از پرستاره ترین تیم های جام جهانی خواهد بود، تردیدی نیست اما آنها ابتدا باید قدرت شان را در مقابل بهترین تیم های دنیا نشان بدهند؛ درخششی که برای دیدن آن باید منتظر تابستان آینده باشیم.
