مولایی: رکورد رضازاده را می شکنم
مدال آوران جهانی وزنه برداری با حضور در خبرگزاری فارس به سوالات پاسخ دادند.
به گزارش افکارنیوز ، مدال آوران جهانی وزنه برداری با حضور در خبرگزاری فارس به سوالات پاسخ دادند.
وزنه برداری در حالی روزهای ملتهبی را سپری می کند که در همین روزها هم وزنه بردارانش قدرت آن را دارند تا از عنوان سومی جهان دفاع کنند؛ عنوان سومی که اتفاقاً انتقادات زیادی را به همراه داشت.
تیم ملی وزنه برداری ایران در رقابت های قهرمانی جهان به لطف مدال نقره مجموع بهادر مولایی و برنز دوضرب محمدرضا براری یک بار دیگر روی سکوی سومی جهان ایستاد تا کسب این افتخارات توسط این دو، بهانه خوبی باشد تا در روزهایی که هجمه سنگینی علیه وزنه برداری است، این دو وزنه بردار شایسته را به خبرگزاری فارس دعوت کرده و با آنها به گفت و گو بنشینیم:
یک بیوگرافی از خودتان می دهید؟ چطور کشف شدید، به تیم ملی رسیدید و چه مقام هایی کسب کرده اید؟
براری: در ساری به دنیا آمدم و ۲۵ سال سن دارم. مربی پایه ام حاجی ضمیریان بود و الان هم حدود ۵ سال است که با اصغر قربان نژاد کار می کنم. ترم آخر کارشناسی تربیت بدنی را سپری می کنم. پس از مسابقات المپیاد سال ۸۶ به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شدم و تا به امروز در خدمت تیم ملی کشورم هستم. در سال ۲۰۰۷ طلای جوانان آسیا، در سال ۲۰۰۸ نقره باشگاه های آسیا، در سال ۲۰۰۹ برنز جام باشگاه های آسیا و در مسابقات قهرمانی ۲۰۱۱ جهان نتایج قابل قبولی را کسب کردم، در همان سال در رقابت های باشگا ه های آسیا به عنوان قهرمانی رسیدم و پس از آن به خاطر مصدومیت دو سالی را از جمع ملی پوشان دور بودم و حتی المپیک را هم از دست دادم و امسال هم مدال برنز دوضرب قهرمانی جهان را به دست آوردم.
در حال حاضر و پس از رفع مصدومیت احساس خوبی دارم و روز به روز بهتر می شوم. نسبت به سال های گذشته احساس شادابی خاصی دارم و چه بسا اگر مسابقات قهرمانی جهان یک ماه دیگر برگزار می شد، به طور قطع نتایج بهتری را کسب می کردم. با این حال راضی هستم به رضای خدا و از همین نتایج هم رضایت دارم.
مولایی: ۲۱ سال سن دارم و بابلسری هستم. از ۱۰ سالگی وزنه برداری را زیر نظر پدرم آغاز کردم. از ۱۵ سالگی به اردوی تیم ملی دعوت شدم و اولین مدالم طلای نوجوانان آسیا بود. پس از آن قهرمانی نوجوانان جهان را کسب کردم. در ۴ دوره حضور در جوانان جهان نیز یک طلا، یک نقره و یک برنز را به دست آوردم. امسال هم پس از حضور در تیم ملی بزرگسالان ابتدا در رقابت های قهرمانی آسیا، سپس یونیورسیاد و برای اولین بار در قهرمانی بزرگسالان جهان شرکت کردم. تجربه اول حضور در میدان جهانی استرس زیادی برایم ایجاد کرده بود و می ترسیدم که یک وقت شرمنده مردم نشوم.
هر دو مازندرانی هستید. چرا مازندرانی ها در ورزش هایی مانند کشتی و وزنه برداری تا این اندازه قدرتمند هستند؟
براری: به خاطر سطح دریا. گفته می شود رطوبت باعث می شود بندرنشینان و به طور خاص شمالی ها قوی تر باشند. در شهرهایی مانند اردبیل که اکسیژن بیشتر باشد هم همین شرایط حاکم است.
از لحاظ امکانات در استان چطور؟
مولایی: از لحاظ امکانات بابلسر وضعیت خوبی ندارد با این حال امیدوارم از لحاظ امکانات وزنه برداری یک مقدار به این شهر رسیدگی شود.
براری: در ساری هم شهردار این شهر پس از کسب مدال برنز جهان، قول هایی را به ما داده است که امیدوارم این قول ها هم عملی شود.
پس از المپیک ۲۰۱۲ لندن اختلافات بین المپیکی ها با فدراسیون باعث شد شاهد تغییر و تحولی شگرفت در تیم ملی وزنه برداری باشیم. به نظرتان این موضوع باعث شد تا شما دو نفر به ترکیب تیم ملی برسید یا در غیر این صورت باز هم راه برایتان برای رسیدن به ترکیب اصلی هموار بود؟
براری: وزنه برداری رشته رکوردی است. اگر بخواهیم اردوی تیم ملی را مختص به یک نفر بدانیم باید درهای تیم ملی را ببندیم. اگر قرار باشد یک ورزشکار در هر صورتی در تیم ملی باشد، در این صورت حق بسیاری از افراد ضایع می شود. خود من هر طور شده در آینده در رقابت های قهرمانی کشور شرکت می کنم تا با قهرمانی در این رقابت ها بتوانم دوباره به اردوی تیم ملی بازگردم تا نه کسی اعتراض کند و نه حق کسی ضایع شود.
اگر بخواهم به مدالی که گرفته ام بسنده کرده و آن را ضامن حضور دائم خود در اردوی تیم ملی بدانم، تفکر اشتباهی است. مدال من ارزشمند است اما برای حضور در اردوهای بعدی تیم ملی باید در فرم خوبی قرار داشته باشم و بتوانم از سایر هم دسته ای هایم بهتر باشم.
مولایی: اگر المپیکی ها بودند ما حتی رکوردهای بهتری هم می زدیم چون رقابت خوبی در دسته های مختلف ایجاد می شد. من سال گذشته هم برای المپیک در اردوی تیم ملی جوانان بودم با این حال بیشتر به دنبال بازیگوشی بودم تا تمرین کردن که همین موضوع باعث شد طلای جوانان جهان و المپیک را از دست بدهم اما امسال شرایط فرق می کرد و به رده سنی بزرگسالان رسیده بودم و تفکرم این بود که اگر خراب کنم، دیگر جایی در تیم ملی نخواهم داشت پس باید بهترین رکوردها و وزنه ها را بزنم.
اینکه جانشین بهداد سلیمی شدی به تو انگیزه می داد؟
مولایی: هیچ وقت به فکر جانشینی کسی نبوده و هیچ زمان به جای فرد دیگری وزنه نزده ام. من جای خودم بوده ام و هیچ زمان هم دوست ندارم جای کسی باشم. جای خودم وزنه می زنم و برای مملکتم افتخار کسب می کنم.
از سال گذشته که رکورد جوانان جهان را در هفته پایانی لیگ برتر شکستم از این دست صحبت ها که می خواهم جایگزین کسی شوم، زیاد بود. از این حرف ها هم خیلی خوشم نمی آید که جانشین کسی هستم و جای کسی وزنه می زنم.
با آغاز اردوی تیم ملی برای رقابت های قهرمانی جهان، دوباره فشارهای اردویی با نظم و انضباط خاص کوروش باقری آغاز شد. برگزاری چنین اردوهایی تا چه اندازه در رسیدن به موفقیت به شما کمک کرد.
براری: دلیل اصلی موفقیت تیم ملی همین تمرینات سنگین بود، تمرینات چهار جلسه ای و فشارهای زیادی روی ملی پوشان بود و برخی مواقع نمی توانستیم از درد تمرین کنیم. این فشارها در کنار نظم و انضباط اردویی عاملی شد تا بتوانیم به نتایج خوبی هم برسیم. البته اینکه برخی در رقابت های قهرمانی جهان کمتر از رکوردهای شخصی خود را به ثبت رساندند، دلیل اصلی اش استرس و کم تجربگی آنها بود. خود من در تمرینات بالای ۲۰ بار مهار وزنه های بیشتر از ۲۰۵ کیلویی در دوضرب توسط تقیان را دیدم. او لیاقتش طلا بود اما همین استرس باعث شد نتواند به حقش برسد. در مجموع این تیم با این فشار تمرین نتیجه گرفت. روزهایی بود که بچه ها با مسکن تمرین می کردند.
مولایی: مشکل اصلی تقیان این بود که کمتر صحنه جهانی دیده بود و چند سال هم از اردوی تیم ملی دور بود و همین عوامل باعث شد نتواند به جایگاهی که استحقاقش را دارد برسد.
در مورد اردوها هم محمدرضا مسائل درستی را گفت و من هم باید اضافه کنم که اگر کوروش باقری همچنان در تیم ملی باشد، وضعیت به مراتب سخت تر و فشارها بیشتر خواهد شد چون سال آینده بازی های آسیایی و سهمیه المپیک را با هم داریم.
فکر می کردید دوباره سوم شوید؟
براری: هدف ما کسب عنوان قهرمانی بود با این حال برای رسیدن به این هدف، از ۶ ماه قبل از رقابت ها دور هم جمع شدیم و در نهایت سوم شدیم و این در حالی است که تیمی که در جهانی ۲۰۱۱ سوم شد از ترکیب وزنه بردارانی باتجربه به وجود آمده و دو سال در کنار هم تمرین می کردند.
در خصوص تیم ۲۰۱۰ که در رقابت های آنتالیا شرکت کرد باید عنوان کنم که آن تیم، تیمی باتجربه و متشکل از وزنه بردارانی مانند اصغر ابراهیمی و محسن بیرانوند بود که هرکدام از آنها تجربه حضور در المپیک را هم داشتند. البته آنها در مسابقات جهانی عملکرد خوبی داشتند. با این حال، تیم ۲۰۱۰ در رده بندی مجموع به عنوان پنجمی جهان است، اما امسال در تیم مان نوجوان ۱۶ ساله داشتیم و با میانگین سنی ۲۰ تا ۲۱ سال به لهستان رفتیم.
مولایی: در خصوص دهقان باید بگویم که او بدن آماده ای داشت و به فکر زدن رکورد نوجوانان جهان بود اما هیجان حضور در رقابت های جهانی بزرگسالان برای اولین بار باعث شد استرس زیادی به وی دست داده و نتواند عملکرد خوبی از خود به جای بگذارد.
می توان به کسب سهمیه کامل توسط وزنه برداری در المپیک ۲۰۱۶ امیدوار بود؟
مولایی: صد درصد این اتفاق خواهد افتاد، چون هم ملی پوشان جوانی داریم و هم انگیزه لازم را در آنها می بینم.
براری: شک نکنید سهمیه کامل را کسب خواهیم کرد.
مردم فکر می کردند اگر المپیکی ها بروند، وزنه برداری زمین خواهد خورد، اما این اتفاق نیفتاد و حداقل حضور در این رقابت ها نشان داد که فاصله بین تیم ۲۰۱۳ و المپیک ۲۰۱۲ خیلی زیاد نبود. در این خصوص چه نظری دارید؟ در المپیک بعدی در صورتی که المپیکی های لندن نباشند می توان به کسب مدال امیدوار بود؟
مولایی: اول باید بگویم که بین ما و وزنه برداران المپیک هیچ فرقی نیست، تازه معتقدم که از لحاظ قدرت بدنی، تیم جدید بسیار بهتر هم است اما از لحاظ سایر موارد با آنها در یک سطح هستیم. با این حال معتقدم هر کس که فکر کند در غیاب آنها نتایج بدی توسط وزنه برداری کسب خواهد شد، تفکرش اشتباه است.
براری: رکوردهای مسابقات لهستان بسیار بیشتر از مسابقات المپیک بود به طوری که ۶ رکورد جهان در جهانی ۲۰۱۳ شکسته شد و در سایر دسته ها نیز رکوردهای بیشتر از المپیک به ثبت رسیده، که نشان می دهد در چه شرایطی سوم شدیمف پس اینکه فکر کنید در غیاب المپیکی ها، تیم ملی به زمین خواهد خورد اشتباه بزرگی خواهد بود.
پس چرا وزنه برداران المپیکی این حرف ها را قبول ندارند؟
مولایی: چند روز پیش مصاحبه یکی از همین ها را می خواندم که گفته بود ما در فرانسه با ۴ مدال مجموع به عنوان سومی جهان رسیدیم و چون ما با یک مدال نقره به این عنوان رسیدیم پس سطح مسابقات پایین بوده است، اما آنها مسائل دیگر را ندیدند.
براری: پس چرا اینکه وزنه بردار دسته ۶۹ کیلوگرم مان در لهستان چهارم شده است را نمی بینند. در همین دسته در پاریس اصلاً نتایج خوبی کسب نکردیم. با اینکه در هر دو تیم حضور داشتم، اما معتقدم تیم امسال بسیار بهتر بود. حتم بدانید که اگر دهقان اوت نمی کرد نائب قهرمان جهان می شدیم و در این صورت المپیکی ها چه می خواستند بگویند؟
اگر شرایطی فراهم شود که المپیکی ها برگردند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
براری: از خدایمان است این اتفاق بیفتد. در حال حاضر من و نصیرشلال در لیگ در یک تیم هستیم و این در حالی است که با وجود اینکه سه هفته از مسابقات لیگ سپری شده است، او در هیچ کدام از هفته ها به روی تخته نیامده، اگر آنها آماده هستند چرا وزنه نمی زنند. با من من کردن نمی توان به نتیجه ای رسید. وزنه بردار باید در عمل حرفش را ثابت کرده و روی تخته وزنه بزند. آنها در مسابقات لیگ یا هر مسابقه دیگری اگر از اردونشینان تیم ملی بهتر بودند، آن زمان بگویند ما بهتر و برتر هستیم و ادعا کنند. وقتی شعار می دهند، نمی توان با شعار زندگی کرد. البته آنها از دوستان صمیمی ما هستند و شاید از این حرف ها ناراحت هم بشوند.
مولایی: اینها همه رفقایمان هستند و احترامشان واجب است و بحثی هم بین ما وجود ندارد.
اما آنها علیه شما مصاحبه های جنجالی زیادی کردند.
براری: درست است و من خودم چند روز پیش مصاحبه های بهداد را خواندم. من به آنها احترام می گذارم اما همین اندازه می گویم اگر خوب هستند به روی صحنه بیایند و خودشان را ثابت کنند. به شخصه اگر من ضعیف تر از آنها باشم، خودم از تیم ملی کنار می کشم.
مولایی: شک نکنید که از بازگشت آنها به روی تخته، من هم خوشحال می شوم.
المپیکی ها حتی زیر نظر حسین توکلی اردویی را هم برگزار کردند، ثمره آن چه بود؟
مولایی: هیچی، فعلاً که همه شان مصدوم شده اند. آنها در حالی ادعا می کنند که اگر بودیم قهرمان جهان می شدیم که دیگر پرونده این رقابت ها هم مانند مسابقات المپیک و قهرمانی جهان ۲۰۱۱ بسته شد. اگر بحث المپیک باشد باید رضازاده که ۲ طلای المپیک را دارد همچنان به روی تخته بیاید و اگر این چنین است باید محمد نصیری هم که ۴ مدال المپیک دارد به تیم ملی دعوت شود. پس هر زمان شرایط خاص خودش را دارد و رکوردهایی که آنها از آن حرف می زنند برای همان سال بوده و امسال رکوردهای دیگری به ثبت رسیده است و نباید شرایط را با هم مقایسه کرد. اگر این طور باشد من با سن ۲۱ سال، ۳ کیلوگرم بیشتر از نفر اول المپیک وزنه زدم.
براری: متأسفانه یکسری از اهالی رسانه که در گذشته نه وزنه بردار بودند و نه سررشته ای از وزنه برداری دارند، جوری وزنه برداری را آنالیز می کنند که آدم از مطالبشان خنده اش می گیرد. آنها هدفشان این است که ذهن مردم را خراب کرده و ورزش را به حاشیه بکشانند.
چاره مشکلی که به وجود آمده است چیست؟
براری: چاره آن این است که مدیریت شود.
چه کسی باید آن را مدیریت کند؟
مولایی: فدراسیون که ۷ بار آنها را دعوت کرده است. جالب اینکه برخی ها می گویند کادر فنی آنها را کنار گذاشته است، پس زمانی که به مردم خط فکری می دهید، مردم هم این نوشته ها را باور می کنند و از اصل ماجرا غافل خواهند ماند.
براری: شما همین مطالب در مورد بازنشستگی را ببینید که به هیچ وجه صحت ندارد. خود من یک سال در اردو نبودم و روزی که بازگشتم، فرم مربوطه را پر کرده و برای فدراسیون جهانی ارسال کردم تا به این ترتیب برای حضور در رقابت های آینده اعلام حضور کنم.
تمام این حاشیه ها از زمانی به وجود آمد که المپیکی ها اعلام کردند کوروش باقری به آنها فحاشی می کند. شما که در اردوها با باقری زندگی کرده اید این حرف ها را تأیید می کنید؟
براری: شاید شما هم در منزل اگر کار اشتباهی بکنید، پدرتان با لحن دیگری شما را نصیحت کند. در اردوی تیم ملی هم باقری حق پدری به گردن ملی پوشان دارد و شاید برخی مواقع لحنش عوض شود اما حاضرم قسم بخورم که هیچ گاه از وی فحاشی ندیدم. این مسائلی که آنها مطرح می کنند تهمت است و جای پیگیری دارد و نمی دانم چرا اینقدر راحت چنین مسائلی را در رسانه ملی و مقابل ۷۰ میلیون مطرح می کنند. به شخصه ندیده ام که او در سالن تمرین و یا مسابقه به ورزشکارش فحاشی کند.
شاید او عصبانی شود اما فحاشی هرگز. روزهایی را دیده ام که از شدت حرص خوردن دستش می لرزید. انسان باید وجدان داشته باشد و اگر می خواهد چیزی بگوید باید وجدانش را هم در نظر بگیرد.
مولایی: من هم تا به حال از کوروش باقری چنین مواردی را ندیده ام.
می توان گفت این بهانه ای بود برای رسیدن به شرایط خاص در اردوی تیم ملی.
براری: یک افرادی در پشت پرده هستند که با تحریک آنها مسائل امروز به وجود آمده است.
به واقع چه افرادی پشت پرده هستند، می توانید بگویید؟
براری: این حرف و حدیث ها زمانی به وجود می آید که تیم نتیجه می گیرد و می خواهند هر طور شده تیم ملی را زیر سؤال ببرند. مانند قطاری که در حال حرکت است که به آن سنگ می زنند. ما هم اگر در مسابقات جهانی نتیجه نگرفته بودیم هیچ کس کاری به ما نداشت. اما موفق بودیم و امروز باید این انتقادات را هم بشنویم.
مولایی: به نظر من اینها دنبال بهانه بودند تا کوروش باقری را از تیم ملی بیرون کنند و بتوانند تا چند سال با هر شرایطی که دارند در اردو باشند و در این چند سال هم فقط اسم آنها باقی بماند.
براری: شاید یک زمانی بهداد سلیمی بی رقیب بود و امروز هم شاید درهای اردو به روی وی باز باشد، اما امروز دیگر بهادر رقیب بهداد است و یکی مانند نواب، من رقیبش هستم و دیگر نمی توانند آنها خود را بی رقیب بدانند. آنها اگر بخواهند برگردند پس تکلیف ما چه می شود؟ آیا ما باید به خانه برویم؟ البته حرف من این نیست که هیچ گاه به تیم ملی نیایند، اما زمانی باید این اتفاق بیفتد که آماده باشند و ابتدا خود را نشان داده و رکوردهایشان را مشخص کنند و سپس ادعای بازگشت داشته باشند. اردوی تیم ملی جای بهترین هاست. شاید آنها پس از المپیک بهترین بودند اما امروز ۱۴ ماه از المپیک گذشته است، آیا واقعاً همان شرایط المپیک را دارند؟ اگر دارند چرا در لیگ خود را نشان نمی دهند؟ اینها می خواهند خیلی راحت و الکی به اردو بازگردند.
مولایی: من همان زمان هم در تمرین وزنه هایی بهتر از رکوردهای المپیک زدم و اگر بحث تمرین باشد که آنها می گویند در تمرین رکوردهای خوبی می زنی، پس باید مدال المپیک را به من می دادند. اگر به همین راحتی باشد که هر کسی می تواند قهرمان جهان شود. هر چیزی سختی خودش را دارد و نباید اینطور باشد که در جای گرم و نرم نشسته و با ادعای اینکه مدال المپیک داریم، بخواهند فقط شعار بدهند. این رکوردها که دم از آن می زنید، برای المپیک است. امروز چه رکوردهایی می زنید. یک روز کوروش باقری هم رکورد ۱۹۵ کیلوگرم را می زد. او امروز هم می تواند این وزنه را بلند کند؟ شاید امروز خود من هم نتوانم همین وزنه ۲۵۵ کیلوگرمی یک هفته پیش را تکرار کنم. اگر به حرف باشد من هم ادعا می کنم که تا ۶ المپیک بعدی هم می توانم مدال بگیرم.
باز به سؤال قبلی برگردیم، آیا آنها را کسی تحریک می کند؟ و این تحریک ها باعث شده است این اتفاقات برای وزنه برداری بیفتد؟
مولایی: درست است که مدال المپیک دارند اما هنوز بچه و خام هستند. به قول کوروش باقری، هنوز پخته نشده اند و همین باعث شده تا چند نفر آنها را به حاشیه بکشانند.
براری: کار اینها زمانی خراب شد که دعوایشان رسانه ای و به طور خاص تلویزیونی شد و دیگر نشد آن را جمع کنند.
آیا این تحرکات در قبال شما هم صورت گرفته است؟
مولایی: من که کسی را ندیدم و این اتفاق برای من نیفتاده است.
براری: من به شخصه با آنها خیلی رفیق هستم، اما از زمانی که از مسابقه بازگشته ایم یک نفرشان برای تبریک با من تماس نگرفته است در حالی که خود من قبل و بعد از مسابقه با آنها در تماس بودم.
مولایی: من هم قبل از هر رقابتی که می خواستند به روی تخته بروند با آنها تماس می گرفتم اما آنها به خودشان زحمت یک تبریک گفتن را هم نداده اند، آنها تماسی که نگرفتند هیچ، حتی امروز مدال ما را هم زیر سؤال می برند و به مردم اشتباه خط می دهند تا ارزش کار ما را کم کنند و ادعا می کنند که اگر ما می رفتیم طلا می گرفتیم.
این نشان نمی دهد که پس از المپیک ظرفیت شان کم شد؟
براری: اینها چرا قبل از مسابقات المپیک و جهانی این حرف ها را نمی زدند. من از سال ۲۰۰۹ در اردوی تیم ملی بودم پس چرا این حرف ها آن زمان زده نمی شد؟
چرا ورزشکار سالاری در ورزش ما و به خصوص وزنه برداری زیاد شده است؟ چه معنی دارد که ۴ وزنه بردار بخواهند برای مجموعه فدراسیون تعیین تکلبف کنند؟
براری: به نظرم در گذشته و در زمان ایوانف که کسی جرأت نداشت این حرف ها را بزند. پس از المپیک ایوانف به خاطر چند دقیقه تأخیر، رضازاده که قهرمان المپیک بود را تا مرز اخراج از اردو پیش برد. اگر هم باقری مربیگری رضازاده را برعهده گرفت به این دلیل بود که با ایوانف کار کرده بود.
پس از مسابقه و به خاطر این موفقیت ها باید همه خانواده وزنه برداری خوشحال باشند و به آن افتخار کنند اما امروز همه انتقاد می کنند و به دروغ خبررسانی هایی می شود.
مولایی: رضازاده و باقری همیشه با هم خوب بوده و هیچگاه پشت یکدیگر را خالی نکرده اند.
استعفای باقری به چه نحو است؟ صوری است یا از انتقادات خسته شد یا دلایل دیگر داشت؟
مولایی: در صحبت هایش می گفت که خسته شده است و البته مشکلات جسمانی و قلبی هم دارد. در هر حال امیدوارم باز هم شاهد حضور آقای باقری در اردوی تیم ملی باشیم، چراکه کارنامه او مشخص است و موفقیت هایش را همه می بینند. وقتی این همه افتخار دراین ۳ سال برای تیم ملی به دست آورده باشی و از تو تشکری که نشود هیچ، انتقاد و تخریب هم بشود، دیگر با چه عشقی می خواهی به کارت ادامه دهی؟ هرچقدر هم عاشق باشی، با چه انگیزه و روحیه می خواهی کار کنی؟
براری: روزی که برای عیادت باقری به بیمارستان رفتیم و آقا کوروش را روی تخت دیدم به خدایم گفتم که نه مدال می خواهم و نه چیز دیگری و فقط می خواهم باقری دوباره سالم به زندگی بازگردد. من و بهادر مانند بچه ها گریه می کردیم و احساس می کردم باقری مانند برادرم است. این در حالی بود که عده ای گفتند این حرف ها دروغ است و اصلا باقری سکته نکرده است و حضورش در بیمارستان دلایل دیگری داشته است.
مولایی: تا به الان از خواسته محمدرضا از خدا در آن لحظه خبری نداشتم اما من هم آن لحظه من هم چنین درخواستی از خدا داشتم و فقط می خواستم کوروش باقری هرچه زودتر از روی تخت بیمارستان بلند شود.
پس از حضور سلیمی در بیمارستان هم اتفاقاتی افتاد.
مولایی: درست است و من هم شنیدم. اما یک سوال از شما دارم، من اگر بخواهم به عیادت بروم چرا باید با خبرنگاران و عکاسان تماس بگیرم؟ سلیمی نیم ساعت منتظر، در بیمارستان نشست تا عکاسان به بیمارستان برسند و حتی درخواست پرستاران تا قبل از رسیدن عکاسان به بیمارستان برای ملاقات را قبول نکرده بود. اگر می خواهی یک کار انساندوستانه انجام دهی آیا دیگر خبرنگاران را خبر کردن دارد؟ او حتی لحظه ای که می خواست روی آقا کوروش را ببوسد یک نگاه به دوربین کرده و سپس این کار را کرد. ضمن اینکه در حالی گفتند لبش پاره شده که من هیچ خونی ندیدم.
خود شما پس از کسب مدال های جهان و المپیک مغرور نمی شوید؟
مولایی: در خانواده ای بزرگ شدم که پدرم از بچگی در گوش من گفته است به هر جا و به هر پست و مقام که رسیدی مثل درخت پر میوه سرت پایین باشد. من هم همیشه سرم پایین است و مخلص همه هم هستم. من یک وزنه بردارم و پاسخ کسی که انتقاد غیرمنصفانه می کند را روی تخته می دهم.
براری: در زندگی یاد گرفته ام که کسی که یک قدم برایم بردارد تا آخر عمر یادم می ماند و یک جوری از زحمات وی تشکر می کنم. هیچ زمان نه به کسی توهین کرده ام و خوبی ها تا آخر عمر در یادم می ماند. فکر نمی کنم چنین شود که بخواهم روزی مغرور شوم.
بهادر یک شایعه دیگر هم وجود دارد که چون رضازاده رکورددار است نمی خواهد دیگر هیچ فوق سنگینی در ایران مطرح شود تا جایش را بگیرد.
مولایی: رضازاده تا به حال بالای ۱۰ بار این حرف را به من زده است که ۱۰ کیلوگرم وزنت را بیشتر کن تا بهترین فوق سنگین دنیا بشوی و بتوانی رکوردهای المپیک و جهان را بشکنی.
پس تکذیب می کنی این شایعات را؟
مولایی: جالب اینکه خیلی ها هم به من گفته اند مواظب خودت باش اما این حرف ها غلط است. حاج حسین بارها به من گفته می توانم بهترین وزنه بردار جهان شوم و همیشه آرزویش این است که یک ایرانی این رکوردها را بشکند.
نقش علی مرادی در این اتفاقات چیست؟
براری: مرادی از رؤسای سابق فدراسیون بوده است. ما با او در ارتباط نیستیم و مانند شما در اخبار خواندم که صحبت های مربوط به بازنشستگی را به میان آورده که خیلی ناراحت شدم.
مولایی: شاید در قدیم اتفاقی افتاده که ما از آن بی خبر هستیم. آن زمان در اردو نبودیم و نمی دانم.
توکلی چطور؟
مولایی: ما وزنه مان را می زنیم و به این کارها کاری نداریم.
نگرانی که یک روز سرمربی ات شود؟
مولایی: امیدوارم آقای باقری تا زمانی که وزنه می زنم بالای سرم باشد. اما خدای ناکرده اگر هم یک روز نیامد و فرد دیگری هم آمد چه بخواهد و چه نخواهد باید من را به اردو دعوت کند چون وزنه هایم را می زنم. ما وزنه می زنیم و حتی اگر هم دشمنم هم بیاید، باید بهترین ها به اردو بروند.
براری: وزنه برداری رکوردی است و هرکس دیگر هم مربی باشد کسی به اردو می آید که رکوردهایش بهتر باشد.
اینکه می گویند اگر ما بودیم طلا می گرفتیم، حرف درستی است؟
مولایی: ۱۴ ماه از المپیک لندن گذشته است و هیچ کدام هیچ وزنه ای نزده اند. اگر به حرف باشد من هم ۶ طلای المپیک می گیرم.
اگر در لندن بودید چه مدالی کسب می کردید؟
مولایی: سطح فکرم آن زمان پایین بود و خیلی بازیگوش بودم. اگر من هم با جان و دل تمرین می کردم شاید من هم موفق می شدم. هر آدمی هم خوبی دارد و هم بدی و نباید فقط بدی ها را دید. تمام این المپیکی ها خیلی خوب و با جان و دل تمرین می کردند و من حتی برای نصیرشلال پس از کسب مدالش از خوشحالی گریه کردم.
براری: شرایط تمرینی خوبی در آن زمان نداشتم و مصدوم بودم. در حال حاضر شرایطم بسیار خوب است و احساس می کنم برای بازی های آسیایی بتوانم بهترین وزنه ها را بزنم.
مناظره تلویزیونی که بین بهداد و باقری صورت گرفت درست بود؟
مولایی: کار صدا و سیما درست نبود. آنها می گفتند باید این مشکلات رسانه ای نمی شد اما خودشان آن جنجال ها را در تلویزیون راه انداختند.
بهداد در آن برنامه به باقری گفت که تیمت را ببر تا ببینم چه کسی برایت مدال می گیرد. بهادر آیا هیچ زمان به این حرف فکر کردی تا کوروش باقری را روسفید کنی؟
مولایی: ثانیه به ثانیه این حرف در گوشم بود که چه کسی می خواهد به جای من برایت مدال بگیرد. همیشه این حرف به یادم خواهد ماند و درست است که من مدال گرفتم اما تا زمانی که زنده ام این حرف را فراموش نخواهم کرد.
عده ای گفتند چون سجاد و بهداد به باقری به عنوان بهترین مربی سال رأی نداده اند، این اتفاق برایشان افتاد.
براری: ربطی ندارد. اینها دعوت شدند و نیامدند.
مولایی: اینها ۷ بار به اردو دعوت شدند و برنگشتند.
اینکه می گویند باید برای بازگشت شرایط تغییر کند، این شرایط چیست؟
براری: دلیل اصلی نیامدن این افراد به اردوی تیم ملی این حرف ها نیست. اینها نمی آیند چون آماده نیستند. فردا اگر به یکی از ملی پوشان ببازند، باقری آنها را خط زده و می گوید بفرمایید خانه و آن وقت دیگر آبرو و حیثیتشان می رود. این صحبت ها بهانه است.
یعنی می دانند اگر در اردو باشند حذف می شوند حالا دست پیش را گرفته اند؟
براری: نمی آیند تا یکی این وسط واسطه شود و در نهایت مربی که خودشان دوست دارند بیاوردند تا اردوی تیم ملی خانه خاله شود.
مولایی: یک درصد به خودشان جرأت ندادند در لیگ شرکت کنند. لیگی که نه مدال دارد و نه خیلی بازتاب خبری.
محمدرضا حتی اعزامت هم در هاله ای از ابهام بود چه برسد به اینکه به فکر مدال گرفتنت کسی باشد.
براری: روزی که به اردو آمدم، شرایط تمرینی ام اصلا خوب نبود و به بچه ها گفتم که خدا من را به اردو آورده است. پس از یونیورسیاد هم قرار نبود به اردوی تیم ملی دعوت شوم که با اصرار سایر نفرات دوباره بازگشتم. در اردو ماندم و با توکل به خدا تمرین کردم و چون شرایطم هر روز بهتر می شد، منجر به اعزام و سپس کسب مدال در رقابت های قهرمانی جهان شد. در نهایت تاریخ وزنه برداری اولین مدال دسته ۱۰۵ کیلوی جهان را هم به دست آوردم.
پس از بازگشت به اردو هم آقای باقری به من گفت تو وزنه بزن تا در اردو نگهت دارم. پس مربی اگر بد باشد و اگر این حرف ها که می زنند صحت داشته باشد، باید این رفتار را با من هم می کرد. پس از آن روحیه گرفتم و شرایطم روز به روز بهتر شد.
البته نواب هم یک جورهایی در المپیک خوش شانس بود که پس از حذف دو وزنه بردار روس مدال گرفت.
براری: خدا به او نظر کرد البته وزنه های کمی هم نزد و عملکرد خوبی داشت.
بهادر! در قهرمانی آسیا ۳ بار در زدن وزنه ۲۳۳ کیلویی ناکام بودی. چرا؟
مولایی: سطح رقابت ها را خیلی پایین گرفته بودم و تمریناتم هم زیاد خوب نبود. آماده بودم اما رکوردهایم پایین بود. با این حال افزایش رکوردهایم باعث شد که کمی مغرور شوم و همین موضوع باعث شد نتوانم عملکرد خوبی داشته باشم. حتی به کوروش باقری هم گفتم که شرمنده ام که سر مسابقه بچه بازی درآوردم.
در همین مسابقات لهستان هم برخی گفتند که عنوان قوی ترین مرد جهان به مسکو رفت.
مولایی: درست است که من قوی ترین مرد جهان نشدم اما اگر بهترین وزنه برداران را ببینید، بالاتر از آلبگوف روس سوم شدم و از این لحاظ با اینکه طلا نگرفتم اما باز هم قوی ترین مرد جهان باید به من برسد. اگر از لحاظ امتیازی حساب کنید من به عنوان قوی ترین وزنه بردار جهان به شمار می روم و این در حالی است که وزن بدنم به نسبت خیلی ها کمتر بود. در واقع با ۱۳۷ کیلو وزن و ۲۱ سال سن توانستم به این عنوان برسم.
سلیمی که این حرف ها را می زند اگر بنا به مقایسه باشد، او در سن ۲۱ سالگی در آنتالیا چه وزنه هایی را زد؟ او با ۱۴۵ کیلو ۱۸ کیلو کمتر از من زد. می خواهم بدانم آیا برای این موضوع هم بهانه ای دارد؟
دوپینگ دو نفر از هم تیمی هایتان نیز مثبت اعلام شد.
براری: دارو یا مواد نیروزای خاصی در اردوها مصرف نمی شود و حداقل ما که چند سال در اردوها هستیم چنین مواردی را ندیده ایم اما یک مواقعی هست که با تجویز دکتر دارویی مصرف می شود که دوپینگ را مثبت اعلام می کند.
مولایی: در حال حاضر اسامی ما و المپیکی ها در سایت وادا وجود دارد و هر زمان که وادا برای گرفتن تست دوپینگ به ایران بیاید باید آزمایش بدهیم. جالب اینکه هنوز نام سیدمهدی پانزوان که پس از بازی های آسیایی دیگر به اردو نیامد در لیست وادا همچنان وجود داشت و این سری هم سراغ وی را از ما می گرفتند.
این ۵ نفر هم می گفتند اگر بیاییم شاید ما را دوپینگی کنند.
براری: هیچ زمان فدراسیون این کار را نمی کند چون اگر دوپینگ بیشتر از ۳ نفر در بیاید، فدراسیون را جریمه و تعلیق می کنند. همان سال که دوپینگ ۹ نفر درآمد فدراسیون ایران کلی جریمه شد. این دو نفر را هم که دوستان نامشان را رسانه ای کردند هم هنوز حکمشان قطعی نبود، ضمن اینکه گفته می شود ۴ نفر دوپینگی هستند هم صحت ندارد. تا فدراسیون جهانی اسامی را اعلام نکند این اخبار را نباید رسانه ای می کردند.
در قزاقستان مورد مشکوکی وجود داشت؟
براری: این خبر چند روز پس از مسابقات قهرمانی آسیا اعلام شد که تعجب ما و کادرفنی را در پی داشت چون مربی به سلامت ورزشکارانش اعتقاد داشت و می گفت حتما قرار است اتفاقی بیافتاد که می گویند فلان وزنه بردار دوپینگی است. به قول آقا کوروش داستان همان بمب گذاری پای سد است.
اگر سعید علی حسینی دوپینگ نمی کرد، امروز رقابت بین فوق سنگین ها داغ تر نبود؟
براری: علی حسینی از دوستان صمیمی من هست و بسیار قوی و اسطوره ای بود. هیچ زمان از داستان سعید سر در نیاوردم.
مولایی: تا جایی که شنیده ام زانویش خیلی درد می کرد و قرص هایی مصرف می کرد که خوب شود. او قدرت بسیاری داشت و توانایی کسب ۳ مدال المپیک را هم داشت. در واقع یکی بود مانند حسین رضازاده.
بهادر می توانی جای حسین رضازاده را پر کنی؟
مولایی: تمام سعی و تلاشم را می کنم.
براری: وزنه بردار زیاد دیده ام اما روز اولی که به اردو آمدم به بهادر گفتم که فوق سنگین زیاد دیده ام اما فوق سنگین با این زور هیچگاه ندیده ام. بهادر به راحتی از ۲۴۰ کیلو به ۲۶۰ کیلو رسید.
چه زمانی فهمیدیید می توانید وزنه بردار شوید؟
مولایی: من اصلا وزنه برداری را دوست نداشتیم و به اصرار پدرم وزنه بردار شدم. طلای نوجوانان جهان را داشتم و هنوز هم دوست نداشتم و به زور به این رشته وارد شدم. الان که مدال گرفته ام راضی هستم اما برخی مواقع که تمریناتم خوب نیست و فشار زیادی رویم هست با پدرم تماس گرفته و به او می گویم چرا این کار را کرده است.
خودت چه رشته ای را دوست داشتی؟
مولایی: فوتبال و والیبال را دوست داشتم. همان زمان که وارد وزنه برداری شدم ۴۰ کیلو وزنم بود.
یعنی به گذشته برگردی حاضری به فوتبال بروی؟
مولایی: الان به گذشته برگردم هیچ ورزشی نمی کنم و درسم را می خوانم. البته الان هم درسم را می خوانم.
اگر به گذشته برگردم دیگر به سمت وزنه برداری نمی آیم چون واقعا از این فشارها خوشم نمی آید. این فشارها برخی مواقع بسیار خسته کننده می شود. اما در حال حاضر که برای مردم افتخار کسب می کنم و پرچم کشورم را به اهتزاز درمی آورم ۱۰۰ درصد ادامه می دهد و تا آخرش هم هستم.
محمدرضا! شما چطور وزنه بردار شدی؟
براری: خیلی اتفاقی. با یکی از دوستانم رفتیم سالن وزنه بزنیم که مربی که در سالن بود به من گفت ساخته شده ای برای وزنه برداری و من وزنه بردار شدم!
بهادر پس از تنبیه ناراحت نشدی؟ کیانوش رستمی که از این موضوع خیلی ناراحت شده بود.
مولایی: به هیچ وجه ناراحت نشدم چون خودم می خواستم موهایم را بزنم و جالب اینکه سر این موضوع جنجالی به پا کرده و اخباری را منتشر کردند که صحت نداشت. کیانوش هم آن زمان می گفت شبیه هنرپیشه ها شده و خیلی هم با آن سر و وضع حال می کرد.
براری: کیانوش هم شاید فکر می کند که کوروش باقری نمی خواست او مدال بگیرد اما روز مسابقه به قدری باقری حرص می خورد و داد و فریاد می کرد که رستمی به مدال برسد.
جالب اینکه رستمی آن زمان خوشحال هم بود و الان که همه چیز بد شده، آن داستان را باز کرده و آن موضوع هم بد شده است.
آن روز را به خوبی به یاد دارم که کیانوش برای سومین بار برای رسیدن به اردو دیر کرده بود. باقری به وی گفت می دانم که تو طلایت قطعی است اما من شاگرد بی نظم نمی خواهم و گفت وسایلت را جمع کن و به خانه برو که ما اصرار کردیم کیانوش در جمع ما بماند. باقری هم از کیانوش خواست تا موهایش را بزند و بماند. او که روزانه یکساعت به موهایش می رسید پس از این موضوع دیگر خجالت می کشید بیرون برود و تمام تمرکزش روی تمرینات بود و یک دفعه رکوردهایش ۱۰ کیلوگرم افزایش پیدا کرد.
لحظه ای که خبر سکته کوروش باقری را شنیدید چه حسی به شما دو نفر دست داد؟
مولایی: یخ شدم. دو هفته مانده به اعزام این اتفاق افتاد و ناراحتی ملی پوشان را در پی داشت. به شخصه خود من خیلی ترسیده بودم.
براری: داشتم سکته می کردم.
رکورد جهان را کی می زنید؟
مولایی: فعلا به طلای بازی های آسیایی و جهانی فکر می کنم و پس از اینکه طلایم قطعی شد به رکورد جهان هم فکر می کنم. رکورد را می زنم تا شایعاتی که به آن اشاره کردید را هم نقش بر آب کنم. شاید تا هفته پنجم هم در لیگ رکورد جهان را بشکنم.
براری: فکر می کنم در دوضرب نزدیک رکورد جهان بشوم.
قول مدال المپیک را نمی دهید؟
براری: از الان قول مدال بازی های آسیایی را می دهم. پس از آن هم مدال جهانی.
مولایی: من هم به رکورد بازی های آسیایی و طلای المپیک فکر می کنم و بس.
صحبت پایانی:
براری: یک عده دشمنان وزنه برداری هستند و نمی توانند پیشرفت وزنه برداری را ببینند که امیدوارم دست از این رفتارهایشان بردارند.
مولایی: مربی که گفته است متاسفم که پرچم ایران بالا نرفت از وی سوال می کنم که آیا واقعا مسابقات لهستان را دیده است؟ متاسفم که می گویند باید به خاطر عملکرد بد وزنه برداران برایشان کمیته انضباطی برگزار شود.
وزنه برداری در حالی روزهای ملتهبی را سپری می کند که در همین روزها هم وزنه بردارانش قدرت آن را دارند تا از عنوان سومی جهان دفاع کنند؛ عنوان سومی که اتفاقاً انتقادات زیادی را به همراه داشت.
تیم ملی وزنه برداری ایران در رقابت های قهرمانی جهان به لطف مدال نقره مجموع بهادر مولایی و برنز دوضرب محمدرضا براری یک بار دیگر روی سکوی سومی جهان ایستاد تا کسب این افتخارات توسط این دو، بهانه خوبی باشد تا در روزهایی که هجمه سنگینی علیه وزنه برداری است، این دو وزنه بردار شایسته را به خبرگزاری فارس دعوت کرده و با آنها به گفت و گو بنشینیم:
یک بیوگرافی از خودتان می دهید؟ چطور کشف شدید، به تیم ملی رسیدید و چه مقام هایی کسب کرده اید؟
براری: در ساری به دنیا آمدم و ۲۵ سال سن دارم. مربی پایه ام حاجی ضمیریان بود و الان هم حدود ۵ سال است که با اصغر قربان نژاد کار می کنم. ترم آخر کارشناسی تربیت بدنی را سپری می کنم. پس از مسابقات المپیاد سال ۸۶ به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شدم و تا به امروز در خدمت تیم ملی کشورم هستم. در سال ۲۰۰۷ طلای جوانان آسیا، در سال ۲۰۰۸ نقره باشگاه های آسیا، در سال ۲۰۰۹ برنز جام باشگاه های آسیا و در مسابقات قهرمانی ۲۰۱۱ جهان نتایج قابل قبولی را کسب کردم، در همان سال در رقابت های باشگا ه های آسیا به عنوان قهرمانی رسیدم و پس از آن به خاطر مصدومیت دو سالی را از جمع ملی پوشان دور بودم و حتی المپیک را هم از دست دادم و امسال هم مدال برنز دوضرب قهرمانی جهان را به دست آوردم.
در حال حاضر و پس از رفع مصدومیت احساس خوبی دارم و روز به روز بهتر می شوم. نسبت به سال های گذشته احساس شادابی خاصی دارم و چه بسا اگر مسابقات قهرمانی جهان یک ماه دیگر برگزار می شد، به طور قطع نتایج بهتری را کسب می کردم. با این حال راضی هستم به رضای خدا و از همین نتایج هم رضایت دارم.
مولایی: ۲۱ سال سن دارم و بابلسری هستم. از ۱۰ سالگی وزنه برداری را زیر نظر پدرم آغاز کردم. از ۱۵ سالگی به اردوی تیم ملی دعوت شدم و اولین مدالم طلای نوجوانان آسیا بود. پس از آن قهرمانی نوجوانان جهان را کسب کردم. در ۴ دوره حضور در جوانان جهان نیز یک طلا، یک نقره و یک برنز را به دست آوردم. امسال هم پس از حضور در تیم ملی بزرگسالان ابتدا در رقابت های قهرمانی آسیا، سپس یونیورسیاد و برای اولین بار در قهرمانی بزرگسالان جهان شرکت کردم. تجربه اول حضور در میدان جهانی استرس زیادی برایم ایجاد کرده بود و می ترسیدم که یک وقت شرمنده مردم نشوم.
هر دو مازندرانی هستید. چرا مازندرانی ها در ورزش هایی مانند کشتی و وزنه برداری تا این اندازه قدرتمند هستند؟
براری: به خاطر سطح دریا. گفته می شود رطوبت باعث می شود بندرنشینان و به طور خاص شمالی ها قوی تر باشند. در شهرهایی مانند اردبیل که اکسیژن بیشتر باشد هم همین شرایط حاکم است.
از لحاظ امکانات در استان چطور؟
مولایی: از لحاظ امکانات بابلسر وضعیت خوبی ندارد با این حال امیدوارم از لحاظ امکانات وزنه برداری یک مقدار به این شهر رسیدگی شود.
براری: در ساری هم شهردار این شهر پس از کسب مدال برنز جهان، قول هایی را به ما داده است که امیدوارم این قول ها هم عملی شود.
پس از المپیک ۲۰۱۲ لندن اختلافات بین المپیکی ها با فدراسیون باعث شد شاهد تغییر و تحولی شگرفت در تیم ملی وزنه برداری باشیم. به نظرتان این موضوع باعث شد تا شما دو نفر به ترکیب تیم ملی برسید یا در غیر این صورت باز هم راه برایتان برای رسیدن به ترکیب اصلی هموار بود؟
براری: وزنه برداری رشته رکوردی است. اگر بخواهیم اردوی تیم ملی را مختص به یک نفر بدانیم باید درهای تیم ملی را ببندیم. اگر قرار باشد یک ورزشکار در هر صورتی در تیم ملی باشد، در این صورت حق بسیاری از افراد ضایع می شود. خود من هر طور شده در آینده در رقابت های قهرمانی کشور شرکت می کنم تا با قهرمانی در این رقابت ها بتوانم دوباره به اردوی تیم ملی بازگردم تا نه کسی اعتراض کند و نه حق کسی ضایع شود.
اگر بخواهم به مدالی که گرفته ام بسنده کرده و آن را ضامن حضور دائم خود در اردوی تیم ملی بدانم، تفکر اشتباهی است. مدال من ارزشمند است اما برای حضور در اردوهای بعدی تیم ملی باید در فرم خوبی قرار داشته باشم و بتوانم از سایر هم دسته ای هایم بهتر باشم.
مولایی: اگر المپیکی ها بودند ما حتی رکوردهای بهتری هم می زدیم چون رقابت خوبی در دسته های مختلف ایجاد می شد. من سال گذشته هم برای المپیک در اردوی تیم ملی جوانان بودم با این حال بیشتر به دنبال بازیگوشی بودم تا تمرین کردن که همین موضوع باعث شد طلای جوانان جهان و المپیک را از دست بدهم اما امسال شرایط فرق می کرد و به رده سنی بزرگسالان رسیده بودم و تفکرم این بود که اگر خراب کنم، دیگر جایی در تیم ملی نخواهم داشت پس باید بهترین رکوردها و وزنه ها را بزنم.
اینکه جانشین بهداد سلیمی شدی به تو انگیزه می داد؟
مولایی: هیچ وقت به فکر جانشینی کسی نبوده و هیچ زمان به جای فرد دیگری وزنه نزده ام. من جای خودم بوده ام و هیچ زمان هم دوست ندارم جای کسی باشم. جای خودم وزنه می زنم و برای مملکتم افتخار کسب می کنم.
از سال گذشته که رکورد جوانان جهان را در هفته پایانی لیگ برتر شکستم از این دست صحبت ها که می خواهم جایگزین کسی شوم، زیاد بود. از این حرف ها هم خیلی خوشم نمی آید که جانشین کسی هستم و جای کسی وزنه می زنم.
با آغاز اردوی تیم ملی برای رقابت های قهرمانی جهان، دوباره فشارهای اردویی با نظم و انضباط خاص کوروش باقری آغاز شد. برگزاری چنین اردوهایی تا چه اندازه در رسیدن به موفقیت به شما کمک کرد.
براری: دلیل اصلی موفقیت تیم ملی همین تمرینات سنگین بود، تمرینات چهار جلسه ای و فشارهای زیادی روی ملی پوشان بود و برخی مواقع نمی توانستیم از درد تمرین کنیم. این فشارها در کنار نظم و انضباط اردویی عاملی شد تا بتوانیم به نتایج خوبی هم برسیم. البته اینکه برخی در رقابت های قهرمانی جهان کمتر از رکوردهای شخصی خود را به ثبت رساندند، دلیل اصلی اش استرس و کم تجربگی آنها بود. خود من در تمرینات بالای ۲۰ بار مهار وزنه های بیشتر از ۲۰۵ کیلویی در دوضرب توسط تقیان را دیدم. او لیاقتش طلا بود اما همین استرس باعث شد نتواند به حقش برسد. در مجموع این تیم با این فشار تمرین نتیجه گرفت. روزهایی بود که بچه ها با مسکن تمرین می کردند.
مولایی: مشکل اصلی تقیان این بود که کمتر صحنه جهانی دیده بود و چند سال هم از اردوی تیم ملی دور بود و همین عوامل باعث شد نتواند به جایگاهی که استحقاقش را دارد برسد.
در مورد اردوها هم محمدرضا مسائل درستی را گفت و من هم باید اضافه کنم که اگر کوروش باقری همچنان در تیم ملی باشد، وضعیت به مراتب سخت تر و فشارها بیشتر خواهد شد چون سال آینده بازی های آسیایی و سهمیه المپیک را با هم داریم.
فکر می کردید دوباره سوم شوید؟
براری: هدف ما کسب عنوان قهرمانی بود با این حال برای رسیدن به این هدف، از ۶ ماه قبل از رقابت ها دور هم جمع شدیم و در نهایت سوم شدیم و این در حالی است که تیمی که در جهانی ۲۰۱۱ سوم شد از ترکیب وزنه بردارانی باتجربه به وجود آمده و دو سال در کنار هم تمرین می کردند.
در خصوص تیم ۲۰۱۰ که در رقابت های آنتالیا شرکت کرد باید عنوان کنم که آن تیم، تیمی باتجربه و متشکل از وزنه بردارانی مانند اصغر ابراهیمی و محسن بیرانوند بود که هرکدام از آنها تجربه حضور در المپیک را هم داشتند. البته آنها در مسابقات جهانی عملکرد خوبی داشتند. با این حال، تیم ۲۰۱۰ در رده بندی مجموع به عنوان پنجمی جهان است، اما امسال در تیم مان نوجوان ۱۶ ساله داشتیم و با میانگین سنی ۲۰ تا ۲۱ سال به لهستان رفتیم.
مولایی: در خصوص دهقان باید بگویم که او بدن آماده ای داشت و به فکر زدن رکورد نوجوانان جهان بود اما هیجان حضور در رقابت های جهانی بزرگسالان برای اولین بار باعث شد استرس زیادی به وی دست داده و نتواند عملکرد خوبی از خود به جای بگذارد.
می توان به کسب سهمیه کامل توسط وزنه برداری در المپیک ۲۰۱۶ امیدوار بود؟
مولایی: صد درصد این اتفاق خواهد افتاد، چون هم ملی پوشان جوانی داریم و هم انگیزه لازم را در آنها می بینم.
براری: شک نکنید سهمیه کامل را کسب خواهیم کرد.
مردم فکر می کردند اگر المپیکی ها بروند، وزنه برداری زمین خواهد خورد، اما این اتفاق نیفتاد و حداقل حضور در این رقابت ها نشان داد که فاصله بین تیم ۲۰۱۳ و المپیک ۲۰۱۲ خیلی زیاد نبود. در این خصوص چه نظری دارید؟ در المپیک بعدی در صورتی که المپیکی های لندن نباشند می توان به کسب مدال امیدوار بود؟
مولایی: اول باید بگویم که بین ما و وزنه برداران المپیک هیچ فرقی نیست، تازه معتقدم که از لحاظ قدرت بدنی، تیم جدید بسیار بهتر هم است اما از لحاظ سایر موارد با آنها در یک سطح هستیم. با این حال معتقدم هر کس که فکر کند در غیاب آنها نتایج بدی توسط وزنه برداری کسب خواهد شد، تفکرش اشتباه است.
براری: رکوردهای مسابقات لهستان بسیار بیشتر از مسابقات المپیک بود به طوری که ۶ رکورد جهان در جهانی ۲۰۱۳ شکسته شد و در سایر دسته ها نیز رکوردهای بیشتر از المپیک به ثبت رسیده، که نشان می دهد در چه شرایطی سوم شدیمف پس اینکه فکر کنید در غیاب المپیکی ها، تیم ملی به زمین خواهد خورد اشتباه بزرگی خواهد بود.
پس چرا وزنه برداران المپیکی این حرف ها را قبول ندارند؟
مولایی: چند روز پیش مصاحبه یکی از همین ها را می خواندم که گفته بود ما در فرانسه با ۴ مدال مجموع به عنوان سومی جهان رسیدیم و چون ما با یک مدال نقره به این عنوان رسیدیم پس سطح مسابقات پایین بوده است، اما آنها مسائل دیگر را ندیدند.
براری: پس چرا اینکه وزنه بردار دسته ۶۹ کیلوگرم مان در لهستان چهارم شده است را نمی بینند. در همین دسته در پاریس اصلاً نتایج خوبی کسب نکردیم. با اینکه در هر دو تیم حضور داشتم، اما معتقدم تیم امسال بسیار بهتر بود. حتم بدانید که اگر دهقان اوت نمی کرد نائب قهرمان جهان می شدیم و در این صورت المپیکی ها چه می خواستند بگویند؟
اگر شرایطی فراهم شود که المپیکی ها برگردند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
براری: از خدایمان است این اتفاق بیفتد. در حال حاضر من و نصیرشلال در لیگ در یک تیم هستیم و این در حالی است که با وجود اینکه سه هفته از مسابقات لیگ سپری شده است، او در هیچ کدام از هفته ها به روی تخته نیامده، اگر آنها آماده هستند چرا وزنه نمی زنند. با من من کردن نمی توان به نتیجه ای رسید. وزنه بردار باید در عمل حرفش را ثابت کرده و روی تخته وزنه بزند. آنها در مسابقات لیگ یا هر مسابقه دیگری اگر از اردونشینان تیم ملی بهتر بودند، آن زمان بگویند ما بهتر و برتر هستیم و ادعا کنند. وقتی شعار می دهند، نمی توان با شعار زندگی کرد. البته آنها از دوستان صمیمی ما هستند و شاید از این حرف ها ناراحت هم بشوند.
مولایی: اینها همه رفقایمان هستند و احترامشان واجب است و بحثی هم بین ما وجود ندارد.
اما آنها علیه شما مصاحبه های جنجالی زیادی کردند.
براری: درست است و من خودم چند روز پیش مصاحبه های بهداد را خواندم. من به آنها احترام می گذارم اما همین اندازه می گویم اگر خوب هستند به روی صحنه بیایند و خودشان را ثابت کنند. به شخصه اگر من ضعیف تر از آنها باشم، خودم از تیم ملی کنار می کشم.
مولایی: شک نکنید که از بازگشت آنها به روی تخته، من هم خوشحال می شوم.
المپیکی ها حتی زیر نظر حسین توکلی اردویی را هم برگزار کردند، ثمره آن چه بود؟
مولایی: هیچی، فعلاً که همه شان مصدوم شده اند. آنها در حالی ادعا می کنند که اگر بودیم قهرمان جهان می شدیم که دیگر پرونده این رقابت ها هم مانند مسابقات المپیک و قهرمانی جهان ۲۰۱۱ بسته شد. اگر بحث المپیک باشد باید رضازاده که ۲ طلای المپیک را دارد همچنان به روی تخته بیاید و اگر این چنین است باید محمد نصیری هم که ۴ مدال المپیک دارد به تیم ملی دعوت شود. پس هر زمان شرایط خاص خودش را دارد و رکوردهایی که آنها از آن حرف می زنند برای همان سال بوده و امسال رکوردهای دیگری به ثبت رسیده است و نباید شرایط را با هم مقایسه کرد. اگر این طور باشد من با سن ۲۱ سال، ۳ کیلوگرم بیشتر از نفر اول المپیک وزنه زدم.
براری: متأسفانه یکسری از اهالی رسانه که در گذشته نه وزنه بردار بودند و نه سررشته ای از وزنه برداری دارند، جوری وزنه برداری را آنالیز می کنند که آدم از مطالبشان خنده اش می گیرد. آنها هدفشان این است که ذهن مردم را خراب کرده و ورزش را به حاشیه بکشانند.
چاره مشکلی که به وجود آمده است چیست؟
براری: چاره آن این است که مدیریت شود.
چه کسی باید آن را مدیریت کند؟
مولایی: فدراسیون که ۷ بار آنها را دعوت کرده است. جالب اینکه برخی ها می گویند کادر فنی آنها را کنار گذاشته است، پس زمانی که به مردم خط فکری می دهید، مردم هم این نوشته ها را باور می کنند و از اصل ماجرا غافل خواهند ماند.
براری: شما همین مطالب در مورد بازنشستگی را ببینید که به هیچ وجه صحت ندارد. خود من یک سال در اردو نبودم و روزی که بازگشتم، فرم مربوطه را پر کرده و برای فدراسیون جهانی ارسال کردم تا به این ترتیب برای حضور در رقابت های آینده اعلام حضور کنم.
تمام این حاشیه ها از زمانی به وجود آمد که المپیکی ها اعلام کردند کوروش باقری به آنها فحاشی می کند. شما که در اردوها با باقری زندگی کرده اید این حرف ها را تأیید می کنید؟
براری: شاید شما هم در منزل اگر کار اشتباهی بکنید، پدرتان با لحن دیگری شما را نصیحت کند. در اردوی تیم ملی هم باقری حق پدری به گردن ملی پوشان دارد و شاید برخی مواقع لحنش عوض شود اما حاضرم قسم بخورم که هیچ گاه از وی فحاشی ندیدم. این مسائلی که آنها مطرح می کنند تهمت است و جای پیگیری دارد و نمی دانم چرا اینقدر راحت چنین مسائلی را در رسانه ملی و مقابل ۷۰ میلیون مطرح می کنند. به شخصه ندیده ام که او در سالن تمرین و یا مسابقه به ورزشکارش فحاشی کند.
شاید او عصبانی شود اما فحاشی هرگز. روزهایی را دیده ام که از شدت حرص خوردن دستش می لرزید. انسان باید وجدان داشته باشد و اگر می خواهد چیزی بگوید باید وجدانش را هم در نظر بگیرد.
مولایی: من هم تا به حال از کوروش باقری چنین مواردی را ندیده ام.
می توان گفت این بهانه ای بود برای رسیدن به شرایط خاص در اردوی تیم ملی.
براری: یک افرادی در پشت پرده هستند که با تحریک آنها مسائل امروز به وجود آمده است.
به واقع چه افرادی پشت پرده هستند، می توانید بگویید؟
براری: این حرف و حدیث ها زمانی به وجود می آید که تیم نتیجه می گیرد و می خواهند هر طور شده تیم ملی را زیر سؤال ببرند. مانند قطاری که در حال حرکت است که به آن سنگ می زنند. ما هم اگر در مسابقات جهانی نتیجه نگرفته بودیم هیچ کس کاری به ما نداشت. اما موفق بودیم و امروز باید این انتقادات را هم بشنویم.
مولایی: به نظر من اینها دنبال بهانه بودند تا کوروش باقری را از تیم ملی بیرون کنند و بتوانند تا چند سال با هر شرایطی که دارند در اردو باشند و در این چند سال هم فقط اسم آنها باقی بماند.
براری: شاید یک زمانی بهداد سلیمی بی رقیب بود و امروز هم شاید درهای اردو به روی وی باز باشد، اما امروز دیگر بهادر رقیب بهداد است و یکی مانند نواب، من رقیبش هستم و دیگر نمی توانند آنها خود را بی رقیب بدانند. آنها اگر بخواهند برگردند پس تکلیف ما چه می شود؟ آیا ما باید به خانه برویم؟ البته حرف من این نیست که هیچ گاه به تیم ملی نیایند، اما زمانی باید این اتفاق بیفتد که آماده باشند و ابتدا خود را نشان داده و رکوردهایشان را مشخص کنند و سپس ادعای بازگشت داشته باشند. اردوی تیم ملی جای بهترین هاست. شاید آنها پس از المپیک بهترین بودند اما امروز ۱۴ ماه از المپیک گذشته است، آیا واقعاً همان شرایط المپیک را دارند؟ اگر دارند چرا در لیگ خود را نشان نمی دهند؟ اینها می خواهند خیلی راحت و الکی به اردو بازگردند.
مولایی: من همان زمان هم در تمرین وزنه هایی بهتر از رکوردهای المپیک زدم و اگر بحث تمرین باشد که آنها می گویند در تمرین رکوردهای خوبی می زنی، پس باید مدال المپیک را به من می دادند. اگر به همین راحتی باشد که هر کسی می تواند قهرمان جهان شود. هر چیزی سختی خودش را دارد و نباید اینطور باشد که در جای گرم و نرم نشسته و با ادعای اینکه مدال المپیک داریم، بخواهند فقط شعار بدهند. این رکوردها که دم از آن می زنید، برای المپیک است. امروز چه رکوردهایی می زنید. یک روز کوروش باقری هم رکورد ۱۹۵ کیلوگرم را می زد. او امروز هم می تواند این وزنه را بلند کند؟ شاید امروز خود من هم نتوانم همین وزنه ۲۵۵ کیلوگرمی یک هفته پیش را تکرار کنم. اگر به حرف باشد من هم ادعا می کنم که تا ۶ المپیک بعدی هم می توانم مدال بگیرم.
باز به سؤال قبلی برگردیم، آیا آنها را کسی تحریک می کند؟ و این تحریک ها باعث شده است این اتفاقات برای وزنه برداری بیفتد؟
مولایی: درست است که مدال المپیک دارند اما هنوز بچه و خام هستند. به قول کوروش باقری، هنوز پخته نشده اند و همین باعث شده تا چند نفر آنها را به حاشیه بکشانند.
براری: کار اینها زمانی خراب شد که دعوایشان رسانه ای و به طور خاص تلویزیونی شد و دیگر نشد آن را جمع کنند.
آیا این تحرکات در قبال شما هم صورت گرفته است؟
مولایی: من که کسی را ندیدم و این اتفاق برای من نیفتاده است.
براری: من به شخصه با آنها خیلی رفیق هستم، اما از زمانی که از مسابقه بازگشته ایم یک نفرشان برای تبریک با من تماس نگرفته است در حالی که خود من قبل و بعد از مسابقه با آنها در تماس بودم.
مولایی: من هم قبل از هر رقابتی که می خواستند به روی تخته بروند با آنها تماس می گرفتم اما آنها به خودشان زحمت یک تبریک گفتن را هم نداده اند، آنها تماسی که نگرفتند هیچ، حتی امروز مدال ما را هم زیر سؤال می برند و به مردم اشتباه خط می دهند تا ارزش کار ما را کم کنند و ادعا می کنند که اگر ما می رفتیم طلا می گرفتیم.
این نشان نمی دهد که پس از المپیک ظرفیت شان کم شد؟
براری: اینها چرا قبل از مسابقات المپیک و جهانی این حرف ها را نمی زدند. من از سال ۲۰۰۹ در اردوی تیم ملی بودم پس چرا این حرف ها آن زمان زده نمی شد؟
چرا ورزشکار سالاری در ورزش ما و به خصوص وزنه برداری زیاد شده است؟ چه معنی دارد که ۴ وزنه بردار بخواهند برای مجموعه فدراسیون تعیین تکلبف کنند؟
براری: به نظرم در گذشته و در زمان ایوانف که کسی جرأت نداشت این حرف ها را بزند. پس از المپیک ایوانف به خاطر چند دقیقه تأخیر، رضازاده که قهرمان المپیک بود را تا مرز اخراج از اردو پیش برد. اگر هم باقری مربیگری رضازاده را برعهده گرفت به این دلیل بود که با ایوانف کار کرده بود.
پس از مسابقه و به خاطر این موفقیت ها باید همه خانواده وزنه برداری خوشحال باشند و به آن افتخار کنند اما امروز همه انتقاد می کنند و به دروغ خبررسانی هایی می شود.
مولایی: رضازاده و باقری همیشه با هم خوب بوده و هیچگاه پشت یکدیگر را خالی نکرده اند.
استعفای باقری به چه نحو است؟ صوری است یا از انتقادات خسته شد یا دلایل دیگر داشت؟
مولایی: در صحبت هایش می گفت که خسته شده است و البته مشکلات جسمانی و قلبی هم دارد. در هر حال امیدوارم باز هم شاهد حضور آقای باقری در اردوی تیم ملی باشیم، چراکه کارنامه او مشخص است و موفقیت هایش را همه می بینند. وقتی این همه افتخار دراین ۳ سال برای تیم ملی به دست آورده باشی و از تو تشکری که نشود هیچ، انتقاد و تخریب هم بشود، دیگر با چه عشقی می خواهی به کارت ادامه دهی؟ هرچقدر هم عاشق باشی، با چه انگیزه و روحیه می خواهی کار کنی؟
براری: روزی که برای عیادت باقری به بیمارستان رفتیم و آقا کوروش را روی تخت دیدم به خدایم گفتم که نه مدال می خواهم و نه چیز دیگری و فقط می خواهم باقری دوباره سالم به زندگی بازگردد. من و بهادر مانند بچه ها گریه می کردیم و احساس می کردم باقری مانند برادرم است. این در حالی بود که عده ای گفتند این حرف ها دروغ است و اصلا باقری سکته نکرده است و حضورش در بیمارستان دلایل دیگری داشته است.
مولایی: تا به الان از خواسته محمدرضا از خدا در آن لحظه خبری نداشتم اما من هم آن لحظه من هم چنین درخواستی از خدا داشتم و فقط می خواستم کوروش باقری هرچه زودتر از روی تخت بیمارستان بلند شود.
پس از حضور سلیمی در بیمارستان هم اتفاقاتی افتاد.
مولایی: درست است و من هم شنیدم. اما یک سوال از شما دارم، من اگر بخواهم به عیادت بروم چرا باید با خبرنگاران و عکاسان تماس بگیرم؟ سلیمی نیم ساعت منتظر، در بیمارستان نشست تا عکاسان به بیمارستان برسند و حتی درخواست پرستاران تا قبل از رسیدن عکاسان به بیمارستان برای ملاقات را قبول نکرده بود. اگر می خواهی یک کار انساندوستانه انجام دهی آیا دیگر خبرنگاران را خبر کردن دارد؟ او حتی لحظه ای که می خواست روی آقا کوروش را ببوسد یک نگاه به دوربین کرده و سپس این کار را کرد. ضمن اینکه در حالی گفتند لبش پاره شده که من هیچ خونی ندیدم.
خود شما پس از کسب مدال های جهان و المپیک مغرور نمی شوید؟
مولایی: در خانواده ای بزرگ شدم که پدرم از بچگی در گوش من گفته است به هر جا و به هر پست و مقام که رسیدی مثل درخت پر میوه سرت پایین باشد. من هم همیشه سرم پایین است و مخلص همه هم هستم. من یک وزنه بردارم و پاسخ کسی که انتقاد غیرمنصفانه می کند را روی تخته می دهم.
براری: در زندگی یاد گرفته ام که کسی که یک قدم برایم بردارد تا آخر عمر یادم می ماند و یک جوری از زحمات وی تشکر می کنم. هیچ زمان نه به کسی توهین کرده ام و خوبی ها تا آخر عمر در یادم می ماند. فکر نمی کنم چنین شود که بخواهم روزی مغرور شوم.
بهادر یک شایعه دیگر هم وجود دارد که چون رضازاده رکورددار است نمی خواهد دیگر هیچ فوق سنگینی در ایران مطرح شود تا جایش را بگیرد.
مولایی: رضازاده تا به حال بالای ۱۰ بار این حرف را به من زده است که ۱۰ کیلوگرم وزنت را بیشتر کن تا بهترین فوق سنگین دنیا بشوی و بتوانی رکوردهای المپیک و جهان را بشکنی.
پس تکذیب می کنی این شایعات را؟
مولایی: جالب اینکه خیلی ها هم به من گفته اند مواظب خودت باش اما این حرف ها غلط است. حاج حسین بارها به من گفته می توانم بهترین وزنه بردار جهان شوم و همیشه آرزویش این است که یک ایرانی این رکوردها را بشکند.
نقش علی مرادی در این اتفاقات چیست؟
براری: مرادی از رؤسای سابق فدراسیون بوده است. ما با او در ارتباط نیستیم و مانند شما در اخبار خواندم که صحبت های مربوط به بازنشستگی را به میان آورده که خیلی ناراحت شدم.
مولایی: شاید در قدیم اتفاقی افتاده که ما از آن بی خبر هستیم. آن زمان در اردو نبودیم و نمی دانم.
توکلی چطور؟
مولایی: ما وزنه مان را می زنیم و به این کارها کاری نداریم.
نگرانی که یک روز سرمربی ات شود؟
مولایی: امیدوارم آقای باقری تا زمانی که وزنه می زنم بالای سرم باشد. اما خدای ناکرده اگر هم یک روز نیامد و فرد دیگری هم آمد چه بخواهد و چه نخواهد باید من را به اردو دعوت کند چون وزنه هایم را می زنم. ما وزنه می زنیم و حتی اگر هم دشمنم هم بیاید، باید بهترین ها به اردو بروند.
براری: وزنه برداری رکوردی است و هرکس دیگر هم مربی باشد کسی به اردو می آید که رکوردهایش بهتر باشد.
اینکه می گویند اگر ما بودیم طلا می گرفتیم، حرف درستی است؟
مولایی: ۱۴ ماه از المپیک لندن گذشته است و هیچ کدام هیچ وزنه ای نزده اند. اگر به حرف باشد من هم ۶ طلای المپیک می گیرم.
اگر در لندن بودید چه مدالی کسب می کردید؟
مولایی: سطح فکرم آن زمان پایین بود و خیلی بازیگوش بودم. اگر من هم با جان و دل تمرین می کردم شاید من هم موفق می شدم. هر آدمی هم خوبی دارد و هم بدی و نباید فقط بدی ها را دید. تمام این المپیکی ها خیلی خوب و با جان و دل تمرین می کردند و من حتی برای نصیرشلال پس از کسب مدالش از خوشحالی گریه کردم.
براری: شرایط تمرینی خوبی در آن زمان نداشتم و مصدوم بودم. در حال حاضر شرایطم بسیار خوب است و احساس می کنم برای بازی های آسیایی بتوانم بهترین وزنه ها را بزنم.
مناظره تلویزیونی که بین بهداد و باقری صورت گرفت درست بود؟
مولایی: کار صدا و سیما درست نبود. آنها می گفتند باید این مشکلات رسانه ای نمی شد اما خودشان آن جنجال ها را در تلویزیون راه انداختند.
بهداد در آن برنامه به باقری گفت که تیمت را ببر تا ببینم چه کسی برایت مدال می گیرد. بهادر آیا هیچ زمان به این حرف فکر کردی تا کوروش باقری را روسفید کنی؟
مولایی: ثانیه به ثانیه این حرف در گوشم بود که چه کسی می خواهد به جای من برایت مدال بگیرد. همیشه این حرف به یادم خواهد ماند و درست است که من مدال گرفتم اما تا زمانی که زنده ام این حرف را فراموش نخواهم کرد.
عده ای گفتند چون سجاد و بهداد به باقری به عنوان بهترین مربی سال رأی نداده اند، این اتفاق برایشان افتاد.
براری: ربطی ندارد. اینها دعوت شدند و نیامدند.
مولایی: اینها ۷ بار به اردو دعوت شدند و برنگشتند.
اینکه می گویند باید برای بازگشت شرایط تغییر کند، این شرایط چیست؟
براری: دلیل اصلی نیامدن این افراد به اردوی تیم ملی این حرف ها نیست. اینها نمی آیند چون آماده نیستند. فردا اگر به یکی از ملی پوشان ببازند، باقری آنها را خط زده و می گوید بفرمایید خانه و آن وقت دیگر آبرو و حیثیتشان می رود. این صحبت ها بهانه است.
یعنی می دانند اگر در اردو باشند حذف می شوند حالا دست پیش را گرفته اند؟
براری: نمی آیند تا یکی این وسط واسطه شود و در نهایت مربی که خودشان دوست دارند بیاوردند تا اردوی تیم ملی خانه خاله شود.
مولایی: یک درصد به خودشان جرأت ندادند در لیگ شرکت کنند. لیگی که نه مدال دارد و نه خیلی بازتاب خبری.
محمدرضا حتی اعزامت هم در هاله ای از ابهام بود چه برسد به اینکه به فکر مدال گرفتنت کسی باشد.
براری: روزی که به اردو آمدم، شرایط تمرینی ام اصلا خوب نبود و به بچه ها گفتم که خدا من را به اردو آورده است. پس از یونیورسیاد هم قرار نبود به اردوی تیم ملی دعوت شوم که با اصرار سایر نفرات دوباره بازگشتم. در اردو ماندم و با توکل به خدا تمرین کردم و چون شرایطم هر روز بهتر می شد، منجر به اعزام و سپس کسب مدال در رقابت های قهرمانی جهان شد. در نهایت تاریخ وزنه برداری اولین مدال دسته ۱۰۵ کیلوی جهان را هم به دست آوردم.
پس از بازگشت به اردو هم آقای باقری به من گفت تو وزنه بزن تا در اردو نگهت دارم. پس مربی اگر بد باشد و اگر این حرف ها که می زنند صحت داشته باشد، باید این رفتار را با من هم می کرد. پس از آن روحیه گرفتم و شرایطم روز به روز بهتر شد.
البته نواب هم یک جورهایی در المپیک خوش شانس بود که پس از حذف دو وزنه بردار روس مدال گرفت.
براری: خدا به او نظر کرد البته وزنه های کمی هم نزد و عملکرد خوبی داشت.
بهادر! در قهرمانی آسیا ۳ بار در زدن وزنه ۲۳۳ کیلویی ناکام بودی. چرا؟
مولایی: سطح رقابت ها را خیلی پایین گرفته بودم و تمریناتم هم زیاد خوب نبود. آماده بودم اما رکوردهایم پایین بود. با این حال افزایش رکوردهایم باعث شد که کمی مغرور شوم و همین موضوع باعث شد نتوانم عملکرد خوبی داشته باشم. حتی به کوروش باقری هم گفتم که شرمنده ام که سر مسابقه بچه بازی درآوردم.
در همین مسابقات لهستان هم برخی گفتند که عنوان قوی ترین مرد جهان به مسکو رفت.
مولایی: درست است که من قوی ترین مرد جهان نشدم اما اگر بهترین وزنه برداران را ببینید، بالاتر از آلبگوف روس سوم شدم و از این لحاظ با اینکه طلا نگرفتم اما باز هم قوی ترین مرد جهان باید به من برسد. اگر از لحاظ امتیازی حساب کنید من به عنوان قوی ترین وزنه بردار جهان به شمار می روم و این در حالی است که وزن بدنم به نسبت خیلی ها کمتر بود. در واقع با ۱۳۷ کیلو وزن و ۲۱ سال سن توانستم به این عنوان برسم.
سلیمی که این حرف ها را می زند اگر بنا به مقایسه باشد، او در سن ۲۱ سالگی در آنتالیا چه وزنه هایی را زد؟ او با ۱۴۵ کیلو ۱۸ کیلو کمتر از من زد. می خواهم بدانم آیا برای این موضوع هم بهانه ای دارد؟
دوپینگ دو نفر از هم تیمی هایتان نیز مثبت اعلام شد.
براری: دارو یا مواد نیروزای خاصی در اردوها مصرف نمی شود و حداقل ما که چند سال در اردوها هستیم چنین مواردی را ندیده ایم اما یک مواقعی هست که با تجویز دکتر دارویی مصرف می شود که دوپینگ را مثبت اعلام می کند.
مولایی: در حال حاضر اسامی ما و المپیکی ها در سایت وادا وجود دارد و هر زمان که وادا برای گرفتن تست دوپینگ به ایران بیاید باید آزمایش بدهیم. جالب اینکه هنوز نام سیدمهدی پانزوان که پس از بازی های آسیایی دیگر به اردو نیامد در لیست وادا همچنان وجود داشت و این سری هم سراغ وی را از ما می گرفتند.
این ۵ نفر هم می گفتند اگر بیاییم شاید ما را دوپینگی کنند.
براری: هیچ زمان فدراسیون این کار را نمی کند چون اگر دوپینگ بیشتر از ۳ نفر در بیاید، فدراسیون را جریمه و تعلیق می کنند. همان سال که دوپینگ ۹ نفر درآمد فدراسیون ایران کلی جریمه شد. این دو نفر را هم که دوستان نامشان را رسانه ای کردند هم هنوز حکمشان قطعی نبود، ضمن اینکه گفته می شود ۴ نفر دوپینگی هستند هم صحت ندارد. تا فدراسیون جهانی اسامی را اعلام نکند این اخبار را نباید رسانه ای می کردند.
در قزاقستان مورد مشکوکی وجود داشت؟
براری: این خبر چند روز پس از مسابقات قهرمانی آسیا اعلام شد که تعجب ما و کادرفنی را در پی داشت چون مربی به سلامت ورزشکارانش اعتقاد داشت و می گفت حتما قرار است اتفاقی بیافتاد که می گویند فلان وزنه بردار دوپینگی است. به قول آقا کوروش داستان همان بمب گذاری پای سد است.
اگر سعید علی حسینی دوپینگ نمی کرد، امروز رقابت بین فوق سنگین ها داغ تر نبود؟
براری: علی حسینی از دوستان صمیمی من هست و بسیار قوی و اسطوره ای بود. هیچ زمان از داستان سعید سر در نیاوردم.
مولایی: تا جایی که شنیده ام زانویش خیلی درد می کرد و قرص هایی مصرف می کرد که خوب شود. او قدرت بسیاری داشت و توانایی کسب ۳ مدال المپیک را هم داشت. در واقع یکی بود مانند حسین رضازاده.
بهادر می توانی جای حسین رضازاده را پر کنی؟
مولایی: تمام سعی و تلاشم را می کنم.
براری: وزنه بردار زیاد دیده ام اما روز اولی که به اردو آمدم به بهادر گفتم که فوق سنگین زیاد دیده ام اما فوق سنگین با این زور هیچگاه ندیده ام. بهادر به راحتی از ۲۴۰ کیلو به ۲۶۰ کیلو رسید.
چه زمانی فهمیدیید می توانید وزنه بردار شوید؟
مولایی: من اصلا وزنه برداری را دوست نداشتیم و به اصرار پدرم وزنه بردار شدم. طلای نوجوانان جهان را داشتم و هنوز هم دوست نداشتم و به زور به این رشته وارد شدم. الان که مدال گرفته ام راضی هستم اما برخی مواقع که تمریناتم خوب نیست و فشار زیادی رویم هست با پدرم تماس گرفته و به او می گویم چرا این کار را کرده است.
خودت چه رشته ای را دوست داشتی؟
مولایی: فوتبال و والیبال را دوست داشتم. همان زمان که وارد وزنه برداری شدم ۴۰ کیلو وزنم بود.
یعنی به گذشته برگردی حاضری به فوتبال بروی؟
مولایی: الان به گذشته برگردم هیچ ورزشی نمی کنم و درسم را می خوانم. البته الان هم درسم را می خوانم.
اگر به گذشته برگردم دیگر به سمت وزنه برداری نمی آیم چون واقعا از این فشارها خوشم نمی آید. این فشارها برخی مواقع بسیار خسته کننده می شود. اما در حال حاضر که برای مردم افتخار کسب می کنم و پرچم کشورم را به اهتزاز درمی آورم ۱۰۰ درصد ادامه می دهد و تا آخرش هم هستم.
محمدرضا! شما چطور وزنه بردار شدی؟
براری: خیلی اتفاقی. با یکی از دوستانم رفتیم سالن وزنه بزنیم که مربی که در سالن بود به من گفت ساخته شده ای برای وزنه برداری و من وزنه بردار شدم!
بهادر پس از تنبیه ناراحت نشدی؟ کیانوش رستمی که از این موضوع خیلی ناراحت شده بود.
مولایی: به هیچ وجه ناراحت نشدم چون خودم می خواستم موهایم را بزنم و جالب اینکه سر این موضوع جنجالی به پا کرده و اخباری را منتشر کردند که صحت نداشت. کیانوش هم آن زمان می گفت شبیه هنرپیشه ها شده و خیلی هم با آن سر و وضع حال می کرد.
براری: کیانوش هم شاید فکر می کند که کوروش باقری نمی خواست او مدال بگیرد اما روز مسابقه به قدری باقری حرص می خورد و داد و فریاد می کرد که رستمی به مدال برسد.
جالب اینکه رستمی آن زمان خوشحال هم بود و الان که همه چیز بد شده، آن داستان را باز کرده و آن موضوع هم بد شده است.
آن روز را به خوبی به یاد دارم که کیانوش برای سومین بار برای رسیدن به اردو دیر کرده بود. باقری به وی گفت می دانم که تو طلایت قطعی است اما من شاگرد بی نظم نمی خواهم و گفت وسایلت را جمع کن و به خانه برو که ما اصرار کردیم کیانوش در جمع ما بماند. باقری هم از کیانوش خواست تا موهایش را بزند و بماند. او که روزانه یکساعت به موهایش می رسید پس از این موضوع دیگر خجالت می کشید بیرون برود و تمام تمرکزش روی تمرینات بود و یک دفعه رکوردهایش ۱۰ کیلوگرم افزایش پیدا کرد.
لحظه ای که خبر سکته کوروش باقری را شنیدید چه حسی به شما دو نفر دست داد؟
مولایی: یخ شدم. دو هفته مانده به اعزام این اتفاق افتاد و ناراحتی ملی پوشان را در پی داشت. به شخصه خود من خیلی ترسیده بودم.
براری: داشتم سکته می کردم.
رکورد جهان را کی می زنید؟
مولایی: فعلا به طلای بازی های آسیایی و جهانی فکر می کنم و پس از اینکه طلایم قطعی شد به رکورد جهان هم فکر می کنم. رکورد را می زنم تا شایعاتی که به آن اشاره کردید را هم نقش بر آب کنم. شاید تا هفته پنجم هم در لیگ رکورد جهان را بشکنم.
براری: فکر می کنم در دوضرب نزدیک رکورد جهان بشوم.
قول مدال المپیک را نمی دهید؟
براری: از الان قول مدال بازی های آسیایی را می دهم. پس از آن هم مدال جهانی.
مولایی: من هم به رکورد بازی های آسیایی و طلای المپیک فکر می کنم و بس.
صحبت پایانی:
براری: یک عده دشمنان وزنه برداری هستند و نمی توانند پیشرفت وزنه برداری را ببینند که امیدوارم دست از این رفتارهایشان بردارند.
مولایی: مربی که گفته است متاسفم که پرچم ایران بالا نرفت از وی سوال می کنم که آیا واقعا مسابقات لهستان را دیده است؟ متاسفم که می گویند باید به خاطر عملکرد بد وزنه برداران برایشان کمیته انضباطی برگزار شود.
