ارزیابی همایش علم و فوتبال از زبان دبیر علمی
دبیر علمی همایش بین المللی علم و فوتبال در ارزیابی اش از این همایش دو روزه گفت: برنامه هایی که در این همایش برگزار شد، بسیار مفید بود و من به تاثیر آن خوشبین هستم.
به گزارش افکارنیوز ، دکتر قراخانلو درباره تاثیرات همایش بین المللی علم و فوتبال، برخی از ناهماهنگی ها و ناراحتی تعدادی از مربیان و دستاوردهای حضور سپ بلاتر سخن گفت.
* ارزیابی شما از برگزاری همایش بین المللی علم و فوتبال چیست؟
همانطور که از قبل طراحی شده بود، از مربیان دارای مدرک A و پایین تر دعوت کرده بودیم که در همایش شرکت کنند. همچنین می خواستیم افرادی که در امر مدیریت باشگاه ها فعالند و از افراد دانشگاهی هم در این همایش حضور داشته باشند. برای ما جالب بود که تعداد شرکت کنندگان بیش از آن چیزی بود که فکر می کردیم و در برخی بخش ها سالن های همایش به طور کامل مورد استفاده قرار گرفت. شاید یکی از مهم ترین بخش ها سخنرانی بورا میلونیتوویچ و کارلوس کی روش در روز اول بود که از نظر فنی و آموزش مربیان و از جنبه انتقال تجربیات این دو مربی شناخته شده، بسیار جالب بود و سالن اصلی همایش که ۵۰۰ نفر گنجایش داشت، پر از جمعیت بود.
*بخش های اصلی همایش شامل چه بحث هایی بود؟
در سالن های مختلف همایش سخنرانان داخلی و خارجی در حوزه های مختلف روانشناسی فوتبال، پزشکی فوتبال، مدیریت در فوتبال و بدنسازی جلسات متعددی را برگزار کردند و افراد با علاقه مندی در آن حاضر بودند. جلسات پرسش و پاسخ به گرمی برگزار می شد و در خلال این برنامه ها چندین کارگاه با حضور مدرسان ایرانی و خارجی برگزار شد.
*کیفیت این بخش ها چطور بود؟
همایش از نظر علمی و نتایج کاربردی که برای فوتبال خواهد داشت، از نظر من بسیار خوب بود و من به آن خوشبین هستم. تمام کسانی که در جلسات شرکت کردند طلب می کردند که جلسات آینده در نوبت های نزدیک تر برگزار شود.
*میزان حضور مربیان را در همایش چطور ارزیابی می کنید؟
نکته حائز اهمیت در این میان این است که علی رغم اینکه از مربیان لیگ برتری برای شرکت در همایش دعوت نکرده بودیم و علت آن هم سرگرم بودن آنها به تمرینات و مسابقات تیمشان بود، بعضی از این مربیان در همایش حاضر شدند، اما محور اصلی و برنامه ریزی اساسی ما برای مربیان دارای مدرک A بود که تعداد زیادی از آنها را در جلسات مختلف دیدیم.
*علاوه بر مربیان قرار بوده که مدیران باشگاه ها نیز در این همایش حضور داشته باشند ولی به نظر می رسید که این حضور بسیار کمرنگ و بی رنگ بود.
فکر می کنم متاسفانه نقطه ضعف همایش ما، مثل همیشه عدم استقبال دست اندرکاران مدیریت باشگاه ها بود. این مساله می تواند چند دلیل داشته باشد. اولین دلیل این است که آنها فوتبالی نیستند و از حضور در این مجامع ترس دارند. راه حل این کار جای دیگری است. باید کسانی به عنوان مدیران باشگاه انتخاب شوند که فوتبالی و ورزشی باشند که در آن صورت برای شرکت در چنین مجالسی شوق و ذوق نشان می دهند. دومین دلیل این است که این مدیران علاوه بر غیرفوتبالی و غیرورزشی بودن غیرعلمی هم هستند و برای حضور در چنین همایشی احساس نیاز نمی کنند و تصور می کنند که می توانند مشکلاتشان را به طور دیگری حل کنند. البته دیدید کسی مثل محمدرضا ساکت از این همایش استقبال کرد که نشان می دهد افراد در این زمینه با یکدیگر متفاوت هستند.
*در روزهای برگزاری همایش بسیاری از تیم های لیگ برتری وارد تعطیلات نیم فصل شده بودند و مربیانشان می توانستند در همایش شرکت کنند. آیا از مربیان دعوت نشده بود یا این دعوت صورت گرفته ولی آنها اجابت نکرده بودند؟
ما باید در این زمینه واقع بین باشیم. زمانی که تیم ها در تعطیلات نیم فصل هستند می شود مربیان آنها را دور هم جمع کرد. ما این را می دانستیم و از مربیان لیگ برتری توقعی نداشتیم. حتی کسی مثل مجید جلالی که از ابتدا کار همایش را پیگیری می کرد و برایش یک سخنرانی ترتیب داده بودیم به دلیل درگیر بودن تیمش در لیگ برتر نتوانست حضور پیدا کند. ما از مربیان لیگ برتری به طور عام دعوت کرده بودیم اما با توجه به اینکه آنها اظهار می کردند که مسابقه یا تمرین دارند، گله ای از حضور نیافتنشان نداریم.
*ولی مربیانی مثل حسین فرکی و محمود یاوری در همایش حضور داشتند.
آمدن این دو مربی به همراه تیم کامل فنی شان خیلی مفید بود و حتی خودشان هم ابراز کردند که نکات زیادی از این همایش برداشت کرده اند. ما در جلسات بعدی تلاش می کنیم که خانواده فوتبال را به این نگرش برسانیم که حضور در این برنامه ها مفید است. به عنوان مثال حضور برخی افراد سرشناس در حوزه روانشناسی ورزش مانند آلبرتو کی و بدنسازی مثل دکتر شَمری که از دستیاران کی روش بود، بار علمی همایش را بالا برده بود. سخنرانان داخلی نیز نکات ارزشمندی را مطرح کردند که می تواند برای مربیان مفید باشد.
*درباره برگزاری همایش انتقادهایی می شود که بعضا نکات مثبت همایش را در سایه فرو می برد. انتقادهایی مانند اینکه همایش با ناهماهنگی های بسیاری همراه بود و برخی سالن ها به هنگام برگزاری سخنرانی ها تقریبا خالی بود. در این باره چه نظری دارید؟
یکی از نکات مربوط به همایش مساله حضور سپ بلاتر، شیخ سلمان و همراهان آنها بود که یک پدیده استثنایی تلقی می شد. این مساله دو تاثیر خوب و بد را بر روی همایش گذاشت. تاثیر خوبش این بود که حضور مسوولان رده بالای فوتبال جهان پیام خوبی برای خیلی ها داشت، اما از طرف دیگر این مساله ناهماهنگی هایی در اجرای همایش ایجاد کرد که به علاقه افراد برای حضور در سالن اصلی بازمی گشت. علی رغم اینکه ظرفیت سالن اصلی محدود بود و به عزیزان هم اعلام می شد که به جای حضور در سالن اصلی در سالن های جنبی و از طریق ویدئو کنفرانس همایش را ببینند، بسیاری توجه نمی کردند و می خواستند که حتما در سالن اصلی حضور داشته باشند.
البته برخی بزرگان و افراد پخته فوتبال هم بودند که این مساله را به سادگی پذیرفتند و به مسوولان کمک کردند. در اینجا باید از مهدی مناجاتی یاد کنم که با اخلاق و درک بالا و با وجود اینکه پیشکسوت فوتبال هستند گله ای نداشتند و به سالن اصلی نرفتند. همچنین کسانی مثل محمد مایلی کهن، نادر فریادشیران و بسیاری دیگر از فوتبالی های که وقتی شنیدند صندلی های سالن اصلی از قبل تعیین شده، بدون کوچکترین گله ای رفتند و اصراری برای حضور در سالن اصلی نداشتند.
* اما برخی از فوتبالی ها به دلیل آنکه به سالن اصلی راه پیدا نکردند، گله زیادی داشتند.
البته برخی دوستان ظاهرا علاقه خیلی زیادی به حضور در مراسم افتتاحیه در سالن اصلی داشتند و اصرار بیش از حدی برای این کار می کردند. مسوولان امر هم اصرار داشتند که اصلا امکان این کار وجود ندارد. از سوی دیگر افرادی که انتظامات کار را برعهده داشتند، باید با مهربانی بیشتری تذکر می دادند. در مجموع با توجه به حساسیت مساله فکر می کنم کمی گله گذاری طبیعی باشد.
*در روز دوم هم ناهماهنگی های زیادی دیده می شد. دلیل این ناهماهنگی چه بود؟
در روز دوم ناهماهنگی داشتیم اما من از این ناهماهنگی بسیار خوشحال هستم. در روز دوم حدود ۱۵۰ نفر بیش از آنچه که انتظار داشتیم میهمان داشتیم و این مساله اگرچه ایجاد ناهماهنگی می کرد اما باعث خوشحالی ما شد. به عنوان مثال برای پذیرایی ناهار با وجود اینکه به مقدار اولیه ۱۰۰ غذا اضافه کردیم باز هم ۷۰ نفر دیگر باقی ماندند که بیش از یک ساعت منتظر ماندند تا ناهار اضافه بیاید. وقتی از تمام شرکت کنندگان عذرخواهی کردیم، مساله را پذیرفتند. نکته مهم این است که تا آخرین جلسه دیدیم که سه بخش همایش کاملا پر بود و بحث و گفت وگوی گرمی در آنها در جریان بود و تنها در بخش مدیریت به همان دلیل که گفتم تعداد زیادی شرکت نکرده بودند.
*دستاوردهای حضور رییس فیفا را در ایران چه می دانید؟
بیان دستاوردهای این حضور را در حوزه های مدیریتی، سیاسی و مالی فوتبال کشور به مسوولان فدراسیون فوتبال واگذار می کنم. اما درباره همایش باید بگویم که وقتی بلاتر از من پرسید هدفمان از برگزاری این همایش چیست، به او گفتم ما کشور بزرگی داریم که دانشگاهیان زیادی دارد و آنها در حوزه های علمی کار می کنند. ما مربیان، بدنسازان و کادر پزشکی داریم که روز به روز علمی تر می شوند و هدف ما این است که اینها را به هم نزدیک کنیم. بلاتر گفت که از این کار ما خوشحال است و کار ما را تایید کرد. همچنین پروفسور وراک که از مسوولان پزشکی فیفاست با علاقه مندی زیادی از حضور در همایش گفت، که ای کاش این همایش را هر دو سال یک بار برگزار کنیم.
*دوره بعدی در چه سالی برگزار می شود؟
کمیته برنامه ریزی باید این کار را بررسی کند. ما می خواهیم این همایش را هر دو سال یک بار در سطح داخلی و هر چهار سال یک بار در سطح بین المللی برگزار کنیم. ما باید از همین فردا برای چهار سال بعد برنامه ریزی کنیم. می خواهیم همایش بین المللی را در آسیا گسترده تر کنیم تا کشورهای آسیایی مشارکت بیشتری در این زمینه داشته باشند.
*نکته خاصی از همایش باقی مانده است که بخواهید به آن اشاره کنید؟
یک نکته است که می خواهم به آن اشاره کنم. اگر بعضی از بزرگان، پیشکسوتان و زحمتکشان فوتبال در کنگره شرکت کردند و ما نتوانستیم با احترام لازم از آنها پذیرایی کنیم، صورتشان را می بوسم و از آنها عذرخواهی می کنم. همچنین در برنامه افتتاحیه بسیاری از چهره های «صاحبخانه فوتبال» حضور داشتند که حق داشتند در مراسم باشند اما با توجه به محدودیت جا موفق نشدند و خیلی کریمانه این مساله را پذیرفتند که از آنها تشکر می کنم. در کنار این مساله می خواهم به افراد جوان تر و کم حوصله تر که به همین بهانه گله های تندی داشتم توصیه کنم که حضور در یک سالن آنقدر ارزش ندارد که برخی تندروی ها صورت بگیرد و جنجال شود. امیدوارم رفتار بزرگترهایی مثل مناجاتی برای آنها درسی باشد که صبر و تحملشان را بیشتر کنند.
* ارزیابی شما از برگزاری همایش بین المللی علم و فوتبال چیست؟
همانطور که از قبل طراحی شده بود، از مربیان دارای مدرک A و پایین تر دعوت کرده بودیم که در همایش شرکت کنند. همچنین می خواستیم افرادی که در امر مدیریت باشگاه ها فعالند و از افراد دانشگاهی هم در این همایش حضور داشته باشند. برای ما جالب بود که تعداد شرکت کنندگان بیش از آن چیزی بود که فکر می کردیم و در برخی بخش ها سالن های همایش به طور کامل مورد استفاده قرار گرفت. شاید یکی از مهم ترین بخش ها سخنرانی بورا میلونیتوویچ و کارلوس کی روش در روز اول بود که از نظر فنی و آموزش مربیان و از جنبه انتقال تجربیات این دو مربی شناخته شده، بسیار جالب بود و سالن اصلی همایش که ۵۰۰ نفر گنجایش داشت، پر از جمعیت بود.
*بخش های اصلی همایش شامل چه بحث هایی بود؟
در سالن های مختلف همایش سخنرانان داخلی و خارجی در حوزه های مختلف روانشناسی فوتبال، پزشکی فوتبال، مدیریت در فوتبال و بدنسازی جلسات متعددی را برگزار کردند و افراد با علاقه مندی در آن حاضر بودند. جلسات پرسش و پاسخ به گرمی برگزار می شد و در خلال این برنامه ها چندین کارگاه با حضور مدرسان ایرانی و خارجی برگزار شد.
*کیفیت این بخش ها چطور بود؟
همایش از نظر علمی و نتایج کاربردی که برای فوتبال خواهد داشت، از نظر من بسیار خوب بود و من به آن خوشبین هستم. تمام کسانی که در جلسات شرکت کردند طلب می کردند که جلسات آینده در نوبت های نزدیک تر برگزار شود.
*میزان حضور مربیان را در همایش چطور ارزیابی می کنید؟
نکته حائز اهمیت در این میان این است که علی رغم اینکه از مربیان لیگ برتری برای شرکت در همایش دعوت نکرده بودیم و علت آن هم سرگرم بودن آنها به تمرینات و مسابقات تیمشان بود، بعضی از این مربیان در همایش حاضر شدند، اما محور اصلی و برنامه ریزی اساسی ما برای مربیان دارای مدرک A بود که تعداد زیادی از آنها را در جلسات مختلف دیدیم.
*علاوه بر مربیان قرار بوده که مدیران باشگاه ها نیز در این همایش حضور داشته باشند ولی به نظر می رسید که این حضور بسیار کمرنگ و بی رنگ بود.
فکر می کنم متاسفانه نقطه ضعف همایش ما، مثل همیشه عدم استقبال دست اندرکاران مدیریت باشگاه ها بود. این مساله می تواند چند دلیل داشته باشد. اولین دلیل این است که آنها فوتبالی نیستند و از حضور در این مجامع ترس دارند. راه حل این کار جای دیگری است. باید کسانی به عنوان مدیران باشگاه انتخاب شوند که فوتبالی و ورزشی باشند که در آن صورت برای شرکت در چنین مجالسی شوق و ذوق نشان می دهند. دومین دلیل این است که این مدیران علاوه بر غیرفوتبالی و غیرورزشی بودن غیرعلمی هم هستند و برای حضور در چنین همایشی احساس نیاز نمی کنند و تصور می کنند که می توانند مشکلاتشان را به طور دیگری حل کنند. البته دیدید کسی مثل محمدرضا ساکت از این همایش استقبال کرد که نشان می دهد افراد در این زمینه با یکدیگر متفاوت هستند.
*در روزهای برگزاری همایش بسیاری از تیم های لیگ برتری وارد تعطیلات نیم فصل شده بودند و مربیانشان می توانستند در همایش شرکت کنند. آیا از مربیان دعوت نشده بود یا این دعوت صورت گرفته ولی آنها اجابت نکرده بودند؟
ما باید در این زمینه واقع بین باشیم. زمانی که تیم ها در تعطیلات نیم فصل هستند می شود مربیان آنها را دور هم جمع کرد. ما این را می دانستیم و از مربیان لیگ برتری توقعی نداشتیم. حتی کسی مثل مجید جلالی که از ابتدا کار همایش را پیگیری می کرد و برایش یک سخنرانی ترتیب داده بودیم به دلیل درگیر بودن تیمش در لیگ برتر نتوانست حضور پیدا کند. ما از مربیان لیگ برتری به طور عام دعوت کرده بودیم اما با توجه به اینکه آنها اظهار می کردند که مسابقه یا تمرین دارند، گله ای از حضور نیافتنشان نداریم.
*ولی مربیانی مثل حسین فرکی و محمود یاوری در همایش حضور داشتند.
آمدن این دو مربی به همراه تیم کامل فنی شان خیلی مفید بود و حتی خودشان هم ابراز کردند که نکات زیادی از این همایش برداشت کرده اند. ما در جلسات بعدی تلاش می کنیم که خانواده فوتبال را به این نگرش برسانیم که حضور در این برنامه ها مفید است. به عنوان مثال حضور برخی افراد سرشناس در حوزه روانشناسی ورزش مانند آلبرتو کی و بدنسازی مثل دکتر شَمری که از دستیاران کی روش بود، بار علمی همایش را بالا برده بود. سخنرانان داخلی نیز نکات ارزشمندی را مطرح کردند که می تواند برای مربیان مفید باشد.
*درباره برگزاری همایش انتقادهایی می شود که بعضا نکات مثبت همایش را در سایه فرو می برد. انتقادهایی مانند اینکه همایش با ناهماهنگی های بسیاری همراه بود و برخی سالن ها به هنگام برگزاری سخنرانی ها تقریبا خالی بود. در این باره چه نظری دارید؟
یکی از نکات مربوط به همایش مساله حضور سپ بلاتر، شیخ سلمان و همراهان آنها بود که یک پدیده استثنایی تلقی می شد. این مساله دو تاثیر خوب و بد را بر روی همایش گذاشت. تاثیر خوبش این بود که حضور مسوولان رده بالای فوتبال جهان پیام خوبی برای خیلی ها داشت، اما از طرف دیگر این مساله ناهماهنگی هایی در اجرای همایش ایجاد کرد که به علاقه افراد برای حضور در سالن اصلی بازمی گشت. علی رغم اینکه ظرفیت سالن اصلی محدود بود و به عزیزان هم اعلام می شد که به جای حضور در سالن اصلی در سالن های جنبی و از طریق ویدئو کنفرانس همایش را ببینند، بسیاری توجه نمی کردند و می خواستند که حتما در سالن اصلی حضور داشته باشند.
البته برخی بزرگان و افراد پخته فوتبال هم بودند که این مساله را به سادگی پذیرفتند و به مسوولان کمک کردند. در اینجا باید از مهدی مناجاتی یاد کنم که با اخلاق و درک بالا و با وجود اینکه پیشکسوت فوتبال هستند گله ای نداشتند و به سالن اصلی نرفتند. همچنین کسانی مثل محمد مایلی کهن، نادر فریادشیران و بسیاری دیگر از فوتبالی های که وقتی شنیدند صندلی های سالن اصلی از قبل تعیین شده، بدون کوچکترین گله ای رفتند و اصراری برای حضور در سالن اصلی نداشتند.
* اما برخی از فوتبالی ها به دلیل آنکه به سالن اصلی راه پیدا نکردند، گله زیادی داشتند.
البته برخی دوستان ظاهرا علاقه خیلی زیادی به حضور در مراسم افتتاحیه در سالن اصلی داشتند و اصرار بیش از حدی برای این کار می کردند. مسوولان امر هم اصرار داشتند که اصلا امکان این کار وجود ندارد. از سوی دیگر افرادی که انتظامات کار را برعهده داشتند، باید با مهربانی بیشتری تذکر می دادند. در مجموع با توجه به حساسیت مساله فکر می کنم کمی گله گذاری طبیعی باشد.
*در روز دوم هم ناهماهنگی های زیادی دیده می شد. دلیل این ناهماهنگی چه بود؟
در روز دوم ناهماهنگی داشتیم اما من از این ناهماهنگی بسیار خوشحال هستم. در روز دوم حدود ۱۵۰ نفر بیش از آنچه که انتظار داشتیم میهمان داشتیم و این مساله اگرچه ایجاد ناهماهنگی می کرد اما باعث خوشحالی ما شد. به عنوان مثال برای پذیرایی ناهار با وجود اینکه به مقدار اولیه ۱۰۰ غذا اضافه کردیم باز هم ۷۰ نفر دیگر باقی ماندند که بیش از یک ساعت منتظر ماندند تا ناهار اضافه بیاید. وقتی از تمام شرکت کنندگان عذرخواهی کردیم، مساله را پذیرفتند. نکته مهم این است که تا آخرین جلسه دیدیم که سه بخش همایش کاملا پر بود و بحث و گفت وگوی گرمی در آنها در جریان بود و تنها در بخش مدیریت به همان دلیل که گفتم تعداد زیادی شرکت نکرده بودند.
*دستاوردهای حضور رییس فیفا را در ایران چه می دانید؟
بیان دستاوردهای این حضور را در حوزه های مدیریتی، سیاسی و مالی فوتبال کشور به مسوولان فدراسیون فوتبال واگذار می کنم. اما درباره همایش باید بگویم که وقتی بلاتر از من پرسید هدفمان از برگزاری این همایش چیست، به او گفتم ما کشور بزرگی داریم که دانشگاهیان زیادی دارد و آنها در حوزه های علمی کار می کنند. ما مربیان، بدنسازان و کادر پزشکی داریم که روز به روز علمی تر می شوند و هدف ما این است که اینها را به هم نزدیک کنیم. بلاتر گفت که از این کار ما خوشحال است و کار ما را تایید کرد. همچنین پروفسور وراک که از مسوولان پزشکی فیفاست با علاقه مندی زیادی از حضور در همایش گفت، که ای کاش این همایش را هر دو سال یک بار برگزار کنیم.
*دوره بعدی در چه سالی برگزار می شود؟
کمیته برنامه ریزی باید این کار را بررسی کند. ما می خواهیم این همایش را هر دو سال یک بار در سطح داخلی و هر چهار سال یک بار در سطح بین المللی برگزار کنیم. ما باید از همین فردا برای چهار سال بعد برنامه ریزی کنیم. می خواهیم همایش بین المللی را در آسیا گسترده تر کنیم تا کشورهای آسیایی مشارکت بیشتری در این زمینه داشته باشند.
*نکته خاصی از همایش باقی مانده است که بخواهید به آن اشاره کنید؟
یک نکته است که می خواهم به آن اشاره کنم. اگر بعضی از بزرگان، پیشکسوتان و زحمتکشان فوتبال در کنگره شرکت کردند و ما نتوانستیم با احترام لازم از آنها پذیرایی کنیم، صورتشان را می بوسم و از آنها عذرخواهی می کنم. همچنین در برنامه افتتاحیه بسیاری از چهره های «صاحبخانه فوتبال» حضور داشتند که حق داشتند در مراسم باشند اما با توجه به محدودیت جا موفق نشدند و خیلی کریمانه این مساله را پذیرفتند که از آنها تشکر می کنم. در کنار این مساله می خواهم به افراد جوان تر و کم حوصله تر که به همین بهانه گله های تندی داشتم توصیه کنم که حضور در یک سالن آنقدر ارزش ندارد که برخی تندروی ها صورت بگیرد و جنجال شود. امیدوارم رفتار بزرگترهایی مثل مناجاتی برای آنها درسی باشد که صبر و تحملشان را بیشتر کنند.
