نگاهی به پل عابر پیاده میدان شقایق خرم آباد؛
ابتکار مهندسی در عمران شهری!
مسلما برای شروع هر پروژه ای ابتدا قبل از شروع کار تمام نکات ایمنی، زوایای ساخت و تکمیل آن مورد بررسی قرار می گیرد، تا دو فاکتور خیلی مهم یعنی مدیریت زمان و هزینه را به خوبی کنترل شود که متاسفانه خیلی از پروژه های عمرانی شهرخرم آباد به برکت عدم توجه مهندسین و مشاورین ساخت، بعد از مدتی تغییر کاربری می دهند.
امروزه در سطح مدیریت های اجرایی جامعه افرادی موفق ترند که از مدیریت زمان، بهترین استفاده و از معاونت های مختلف خود بیشترین بهره را ببرند ،که این خود مستلزم استفاده بهینه از تمام تجهیزات و کارکنان به نحو احسن می باشد.
لذا برآن آمدیم ، با بررسی مختصری در رابطه با پروژه های ناقص شهرمان که در نوع خود کم نظیر است گزارشی را تهیه کنیم.
مسلما برای شروع هر پروژه ای ابتدا قبل از شروع کار تمام نکات ایمنی، زوایای ساخت و تکمیل آن مورد بررسی قرار می گیرد، تا دو فاکتور خیلی مهم یعنی مدیریت زمان و هزینه را به خوبی کنترل شود که متاسفانه خیلی از پروژه های عمرانی شهرخرم آباد به برکت عدم توجه مهندسین و مشاورین ساخت، بعد از مدتی تغییر کاربری می دهند.
از نمونه این پروژه های می توان به پل عابر پیاده میدان امام حسین(ع) یا همان شقایق قدیم اشاره کرد یک بار که قرار بود به صورت پله برقی ساخته شود خیلی معمولی ساخته شد که هر سه چهار ساعت،عابری برای تماشای منظره مناره آجری به بالای پل رفته و بعد از ساعاتی پایین می آمد،که متاسفانه یا خوشبختانه بعد از مدتی پل عابر پیاده به زباله دانی شهرداری، واقع در سرابیاس منتقل شد.
مدت زمانی گذشت مدیران ما به فکر افتادند که باز پلی در حد کوچکتر و در همین راستا بنا کنند که نه تنها ستون های این پل مانع عبور و مرور شهروندان بوده، بلکه دارای سبکی کلاسیک هست که هر مهندس و مشاوره خارجی از دیدنش شگفت زده می شود.
کاربری این پل جهت عبور شهروندان،برای طی کردن عرض خیابان می باشد تا هم از ترافیک و هم از تصادفات ناگهانی جلوگیری شود.
مختصات این پل ،ضلع شرقی میدان را به ضلع غربی وصل می کند و خیابانهای اصلی و شلوغ شهر به میدان منتهی می شود که عبارت اند از خیابان شریعتی،خیابان علوی،خیابان خیرآباد ،خیابان بهارستان،خیابان طیب و قاضی آباد.
لذا هرشخصی،از خیابان طیب یا بهارستان یا قاضی آباد بخواهد رد شود بایستی از پل استفاده کند و طبق قوانین و فرهنگ شهروندی باید این قانون رعایت شود.
یعنی دیگر از عرض خیابان رد نمی شوند و از روی پل برای تحصیل کاربری پل استفاده بهینه می شود.
اما جای یک سوال وجود دارد ؟؟؟؟
شخصی که از روی پل رد می شود تا به انتهای پل می رسد بایستی دوباره از ضلع غربی به سمت ضلع شرقی حرکت کند و از زیر پل رد شود تا در مسیر ایستگاه تاکسی قرارگیرد.
در صورتی که از همان ابتدا می تواند عرض کوتاهی از خیابان را رد کند تا به محل ایستگاه تاکسی برسد و این مسیر را طی نکند تا دوباره بخواهد از زیر پل رد شود.
خوب این مهندسی پیشرفته و استفاده از مغزهای فعال ما باعث می شود که از این مدل پل های بدون استفاده را برای گذران روزهای کاریمان و مصرف هزینه بیت المال در این سال اقتصاد و فرهنگ بسازیم و بعد از مدتی مثل پروژه های قبلی دوباره به زباله دان تاریخ بسپاریم.
منبع:خبر افلاک
انتهای پیام/
سلام
بابت نمایش این معضلات شهری ممنون
این مهندسین ما نمیدونیم پول چی رو دارن میخورن.<
تا کور شود هر آنکه نتواند دید