آنچه را موجب آلزایمر می شود بشناسید
دیابت می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را دو تا چهار برابر افزایش دهد.
به گزارش افکارنیوز ، هم اکنون درصدی از مردم جهان به آلزایمر هستند و پیش بینی می شود با افزایش جمیعت سالمند، این رقم رشد چشمگیری داشته باشد. با مرگ تدریجی سلول های مغزی، حافظه کم کم از بین می رود و در نتیجه فعالیت های اجتماعی و فردی شخص مبتلا کمتر می شود و در نهایت مرگ به سراغش می آید.
به گفته پژوهشگران، فرد مبتلا به آلزایمر با مشکل «نمی دانم کلیدم را کجا گذاشته ام» مواجه نیست بلکه اصلاً فراموش می کند که کلید به چه دردی می خورد. سن، سابقه فامیلی و جنسیت مونث از فاکتورهای اصلی در پیش بینی این بیماری در افراد هستند، اما محققان فاکتورهای پیش بینی کننده دیگری را به ویژه در شیوه زندگی افراد یافته اند.
سابقه مشکلات قلبی عروقی
بیماری های قلبی عروقی در ابتلا به آلزایمر بی تاثیر نیستند. فشارخون بالا به ویژه در میانسالی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. کسانی که قبلاً سکته قلبی کرده اند بیش از دو برابر سایرین در معرض ابتلا به آلزایمر هستند. کنترل فشارخون و کم کردن استرس یکی از عوامل مهم در پیشگیری از این بیماری است.
دیابت و چاقی
دیابت می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را دو تا چهار برابر افزایش دهد.
چاقی هم چربی های بدن را به ویژه در خانم ها افزایش می دهد. خانم های چاق سه برابر همسن و سالان خود در معرض ابتلا به آلزایمر هستند. در مردان چاق هم احتمال ابتلا به آلزایمر ۳۰% افزایش می یابد. شاید برای خود پزشکان هم خوردن یک قرص خیلی ساده تر از ورزش و رعایت رژیم درست غذایی باشد، اما همگی بر ورزش و تغذیه صحیح به منظور جلوگیری از چاقی و دیابت تاکید دارند.
کم سوادی
کم سوادی و کم تحرکی مغزی با بیماری آلزایمر در ارتباطند. تحقیقان نشان می دهند که ورزش های آیروبیک موثرترین حرکت فیزیکی در پیشگیری از آلزایمر است چرا که شما را در معرض تعامل اجتماعی با دیگران قرار می دهد. گفته می شود تعامل اجتماعی سطح استرس که برای مغز مضر است را کاهش می دهد.
افرادی که سفر می کنند، در فعالیت ها داوطلب می شوند و جدول حل می کنند از لحاظ فکری در موقعیت بهتری قرار دارند. کسانی که در فعالیت های اجتماعی شرکت می کنند، از خود بیشتر مراقبت می کنند، اما هنوز میزان تحرک مورد نیاز برای مغز مشخص نیست. هنوز پزشکان تجویز نکرده اند که روزانه چند جدول باید حل کنیم!
کمبود میوه، سبزی و ادویه در رژیم غذایی
رژیم های کم سبزی می توانند زوال مغز را تسریع نمایند. کلم برگ، کدو و بادمجان برای مغز فوق العاده اند. ادویه جاتی نظیر دارچین و زردچوبه هم تاثیر خوبی دارند. به همین دلیل است که هندی ها کمتر به آلزایمر مبتلا می شوند. رژیم مدیترانه ای هم در این راستا می تواند موثر باشد.
ضربه به سر
طبق یافته های محققان، مایع نخاعی بوکسورها حاوی مقادیر زیادی از نشانگرهای بیماری آلزایمر است. بیماران آلزایمر که پیش از ۶۵ سالگی ضربه به سرشان وارد شده، نسبت به بیمارانی که ضربه نخورده اند در سنین پایین تر علائم آلزایمر را از خود بروز داده اند. پرهیز از ورزش های خشن و استفاده از کلاه ایمنی برای محافظت از سر توصیه می شوند.
ضعف در جهت یابی
سرگشتگی و عدم تشخیص جهت ها از نشانه های اصلی آلزایمرند. به همین دلیل است که افراد مبتلا به این بیماری گم می شوند. مشکلات مسیریابی ممکن است در مراحل اولیه پیدایش این بیماری ظاهر شوند.
افسردگی و پس روی اجتماعی
افرادی که در سنین پایین تر افسرده هستند، نسبت به سایرین بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند. پژوهش ها نشان می دهد که بسیاری از مبتلایان به آلزایمر قبلاً افسردگی داشته اند. هر چند پزشکان تاکید می کنند کسانی که آلزایمر دارند، افسرده می شوند و از اجتماع کناره گیری می نمایند.
مشکلات خواب
پژوهش ها نشان می دهد که بین اختلال خواب و آلزایمر رابطه وجود دارد. افراد سالمی که در مایع نخاعی شان نشانگرهای بیولوژیکی آلزایمر وجود دارد، راحت نمی خوابند. خفگی در حین خواب هم به مشکلات قلبی عروقی شبانه و فشارخون بالا مربوط است که هر دو با آلزایمر در ارتباطند.
نکته امیدبخش
اگر برخی از این نشانه ها را در خود می بینید، ناامید نشوید. تا جایی که امکان دارد شیوه های غلط را از سبک زندگی خود کنار بگذارید. سبزی و میوه بخورید. ورزش کنید. ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنید و از مغز خود کار بکشید.
خانواده جوان/ شماره ۱۹۶/ مهر ماه ۹۲/ ترجمه: سارا سلیمانی/ صفحه ۳۷
به گفته پژوهشگران، فرد مبتلا به آلزایمر با مشکل «نمی دانم کلیدم را کجا گذاشته ام» مواجه نیست بلکه اصلاً فراموش می کند که کلید به چه دردی می خورد. سن، سابقه فامیلی و جنسیت مونث از فاکتورهای اصلی در پیش بینی این بیماری در افراد هستند، اما محققان فاکتورهای پیش بینی کننده دیگری را به ویژه در شیوه زندگی افراد یافته اند.
سابقه مشکلات قلبی عروقی
بیماری های قلبی عروقی در ابتلا به آلزایمر بی تاثیر نیستند. فشارخون بالا به ویژه در میانسالی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. کسانی که قبلاً سکته قلبی کرده اند بیش از دو برابر سایرین در معرض ابتلا به آلزایمر هستند. کنترل فشارخون و کم کردن استرس یکی از عوامل مهم در پیشگیری از این بیماری است.
دیابت و چاقی
دیابت می تواند خطر ابتلا به آلزایمر را دو تا چهار برابر افزایش دهد.
چاقی هم چربی های بدن را به ویژه در خانم ها افزایش می دهد. خانم های چاق سه برابر همسن و سالان خود در معرض ابتلا به آلزایمر هستند. در مردان چاق هم احتمال ابتلا به آلزایمر ۳۰% افزایش می یابد. شاید برای خود پزشکان هم خوردن یک قرص خیلی ساده تر از ورزش و رعایت رژیم درست غذایی باشد، اما همگی بر ورزش و تغذیه صحیح به منظور جلوگیری از چاقی و دیابت تاکید دارند.
کم سوادی
کم سوادی و کم تحرکی مغزی با بیماری آلزایمر در ارتباطند. تحقیقان نشان می دهند که ورزش های آیروبیک موثرترین حرکت فیزیکی در پیشگیری از آلزایمر است چرا که شما را در معرض تعامل اجتماعی با دیگران قرار می دهد. گفته می شود تعامل اجتماعی سطح استرس که برای مغز مضر است را کاهش می دهد.
افرادی که سفر می کنند، در فعالیت ها داوطلب می شوند و جدول حل می کنند از لحاظ فکری در موقعیت بهتری قرار دارند. کسانی که در فعالیت های اجتماعی شرکت می کنند، از خود بیشتر مراقبت می کنند، اما هنوز میزان تحرک مورد نیاز برای مغز مشخص نیست. هنوز پزشکان تجویز نکرده اند که روزانه چند جدول باید حل کنیم!
کمبود میوه، سبزی و ادویه در رژیم غذایی
رژیم های کم سبزی می توانند زوال مغز را تسریع نمایند. کلم برگ، کدو و بادمجان برای مغز فوق العاده اند. ادویه جاتی نظیر دارچین و زردچوبه هم تاثیر خوبی دارند. به همین دلیل است که هندی ها کمتر به آلزایمر مبتلا می شوند. رژیم مدیترانه ای هم در این راستا می تواند موثر باشد.
ضربه به سر
طبق یافته های محققان، مایع نخاعی بوکسورها حاوی مقادیر زیادی از نشانگرهای بیماری آلزایمر است. بیماران آلزایمر که پیش از ۶۵ سالگی ضربه به سرشان وارد شده، نسبت به بیمارانی که ضربه نخورده اند در سنین پایین تر علائم آلزایمر را از خود بروز داده اند. پرهیز از ورزش های خشن و استفاده از کلاه ایمنی برای محافظت از سر توصیه می شوند.
ضعف در جهت یابی
سرگشتگی و عدم تشخیص جهت ها از نشانه های اصلی آلزایمرند. به همین دلیل است که افراد مبتلا به این بیماری گم می شوند. مشکلات مسیریابی ممکن است در مراحل اولیه پیدایش این بیماری ظاهر شوند.
افسردگی و پس روی اجتماعی
افرادی که در سنین پایین تر افسرده هستند، نسبت به سایرین بیشتر در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند. پژوهش ها نشان می دهد که بسیاری از مبتلایان به آلزایمر قبلاً افسردگی داشته اند. هر چند پزشکان تاکید می کنند کسانی که آلزایمر دارند، افسرده می شوند و از اجتماع کناره گیری می نمایند.
مشکلات خواب
پژوهش ها نشان می دهد که بین اختلال خواب و آلزایمر رابطه وجود دارد. افراد سالمی که در مایع نخاعی شان نشانگرهای بیولوژیکی آلزایمر وجود دارد، راحت نمی خوابند. خفگی در حین خواب هم به مشکلات قلبی عروقی شبانه و فشارخون بالا مربوط است که هر دو با آلزایمر در ارتباطند.
نکته امیدبخش
اگر برخی از این نشانه ها را در خود می بینید، ناامید نشوید. تا جایی که امکان دارد شیوه های غلط را از سبک زندگی خود کنار بگذارید. سبزی و میوه بخورید. ورزش کنید. ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنید و از مغز خود کار بکشید.
خانواده جوان/ شماره ۱۹۶/ مهر ماه ۹۲/ ترجمه: سارا سلیمانی/ صفحه ۳۷
